Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Προτάσεις απλές υπάρχουν. Στο "διά ταύτα" χωλαίνουμε!


ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΚΤΕΛ
ΑΝΟΙΧΤΉ ΕΠΙΣΤΟΛΗ 
 ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ,  ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΚΑΙ
 ΑΜΕΣΑ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΗ 
ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΟΣΤΟΣ 
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΕΚΤΑΣΕΩΝ 
ΤΟΥ ΚΤΕΛ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ

Πρός: Δήμαρχο Ιωαννίνων

Ενταύθα

Κοιν: ΜΜΕ

Κε Δήμαρχε

Απο τα ΜΜΕ πληροφορούμαστε περί της αξιοποιήσεως των δύο εκτάσεων, οι οποίες εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του ΚΤΕΛ Ιωαννίνων, έως ότου αυτό μεταφέρθηκε στις νεόδμητες εγκαταστάσεις του, επί της λεωφόρου Παπανδρέου.

Οι εκτάσεις αυτές βρίσκονται, ως γνωστό, σε αρκετά υποβαθμισμένες περιοχές, στις οποίες απουσιάζει το πράσινο.
Συγκεκριμένα η μία βρίσκεται στην πυκνοδομημένη περιοχή της Καλούτσιανης και η άλλη απέναντι απ´ τη Ζωσιμαία Σχολή και εν επαφή με το ιστορικό Κεντρο της πόλης, το οποίο στερείται παντελώς χώρων στάθμευσης και βεβαίως πρασίνου.

Πιστεύουμε ότι αυτές οι εκτάσεις πρέπει, δι' ανταλλαγής, να γίνουν Δημοτικές (κοινόχρηστες) και να διατεθούν για τις ανάγκες των κατοίκων και γι' αυτό προτείνουμε όπως προχωρήσετε στην τροποποίηση του σχεδίου πόλης προς την κατεύθυνση αυτή.

Μάλιστα, η επί της οδού Ζωσιμαδών ευρισκομένη έκταση μπορεί να αξιοποιηθεί, αφού λάβει υπόψη της τόσο τα παρακείμενα διατηρητέα μνημεία και ιδιαιτέρως το μνημείο της ιστορικής Ζωσιμαίας Σχολής, όσο και την άμεση γειτνίαση της με το ιστορικό Κεντρο της πόλης, το οποίο έχει άμεση ανάγκη χώρων στάθμευσης.

ΜΕ ΑΜΟΙΒΑΙΟ ΟΦΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΟΥ ΚΤΕΛ
Για τις εκτάσεις αυτές ο Δήμος μπορεί και πρέπει να παραχωρήσει στο ΚΤΕΛ Ιωαννίνων, έκταση, ίσης αξίας στο Βοϊδολείβαδο, στο Σταυράκι, επί της περιφερειακής οδού για να κατασκευασθεί ένας κεντρικός, σύγχρονος, άνετος και μοντέρνος σταθμός λεωφορείων , στον οποίο να εξυπηρετούνται όλες οι σχετικές ανάγκες. Με καταστήματα, γραφεία, τράπεζα και όποια άλλη σύγχρονη χρήση.

Στη θέση, άλωστε, αυτή τον προέβλεπε και τον χωροθετούσε το Γενικο Πολεοδομικό Σχέδιο, του 1986.
Η θέση αυτή του σταθμού λεωφορείων είναι από πολλές απόψεις ιδανική και η καλύτερη καθότι είναι ισοβαρής σ´ ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα της πόλης και δεν  δημιουργεί σε καμμιά περιοχή ή γειτονιά  ιδιαίτερα κυκλοφοριακά προβλήματα.

Κλείνοντας δεν παραλείπουμε και θέλουμε να σας υπενθυμίσουμε και την πρόσφατη επιστολή - πρόταση μας, που έχει σχέση με την παραχώρηση, στην πόλη, του Εβραϊκού νεκροταφείου Ιωαννίνων, έτσι ώστε αφ´ ενός μεν να πάψουν οι κάθε μορφής βεβηλώσεις του και αφ´ ετέρου δε να αναδειχθεί η ιστορική ιδιαιτερότητα και ιερότητα του χώρου αυτού.

Δεν κρύβουμε την Ελπίδα μας πως στις προτάσεις μας αυτές θα προστρέξουν κι άλλοι μεμονωμένοι πολίτες, φορείς, παρατάξεις ή οικολογικές οργανώσεις, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έδωσαν συγκεκριμένα δείγματα γραφής γύρω από τέτοια ή παρόμοια θέματα ( Βλέπε π.χ Έκταση του  Πρώην Ξενία Ιωαννίνων, το πάρκιγκ της κεντρικής πλατείας, την πλατεία Χατζή στους Αμπελόκηπους Ιωαννίνων κά).
 ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.

Σπύρος ΠΑΝΤΑΖήΣ

Γιάννενα.

Τηλ:6932 407666

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: 
Η (χωροταξικώς) ετεροβαρής θέση, το μέγεθος και η εν γένει λειτουργία του σταθμού απ' τη μιά πλευρά και η εντεινόμενη υποβάθμιση των περιοχών των προυφισταμένων σταθμών καθιστούν την πρόταση επίκαιρη και αναγκαία.

Πέμπτη 16 Απριλίου 2015

Στα Γιάννενα λειτούργησε το πρώτο Πολυτεχνείο, τον 19 αιώνα.

Το 1ο Πολυτεχνείο στο στρατόπεδο Βελισσαρίου, στον Ακραίο (Διατηρητέο Μνημείο).
Ο Μινέϊκο υπήρξε ένας απ' τους διδάξαντες σ' αυτό.

"Τα Γιάννενα στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα αποτελούν σημαντικό διοικητικό, στρατιωτικό, εμπορικό και πνευματικό κέντρο της περιοχής, σημείο συνάντησης μεγάλων εμπορικών οδών που ένωναν τα παράλια του Ιονίου και της Αδριατικής με την Αλβανία, τη Μακεδονία και τη Θεσσαλονίκη.

Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται την εποχή αυτή στους 10.000 κατοίκους περίπου.

Ένας από τους Διοικητές του βιλαετίου της Ηπείρου είναι ο Αχμέτ Ρασήμ πασάς. Ο ελληνοτουρκικής καταγωγής, Αχμέτ Ρασήμ πασάς, που χαρακτηρίζεται, από τους μελετητές της περιόδου αυτής, ως “φυσιογνωμία όλως εξαιρετική”, μηχανικός, με σπουδές στο Βερολίνο, πολύγλωσσος και νεωτεριστής, θέλοντας να εκσυγχρονίσει την πόλη, πραγματοποίησε αξιόλογα έργα:

το Διοικητήριο, τους στρατώνες, το σημερινό κτίριο της 8ης μεραρχίας, την αγορά.

Είχε προηγηθεί ο εμπρησμός της πόλης, προμελετημένος από τον ίδιο τον Αχμέτ Ρασήμ πασά, αφού βεβαιώθηκε ότι κανείς από τους οικονομικούς παράγοντες της πόλης δεν δεχόταν το εκσυγχρονιστικό του έργο.

Από αναφορές της δίγλωσσης οθωμανικής και ελληνικής εφημερίδας - ΙΩΑΝΝΙΝΑ - της περιόδου αυτής (1869-1892) φαίνεται πως στην περιοχή του σημερινού στρατοπέδου Βελισαρίου είχαν προγραμματιστεί διάφορα έργα εκπαιδευτικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα, όπως τεχνική σχολή πολυτεχνείου, εργαστήριο αγγειοπλαστικής, ορφανοτροφείο για φιλοξενία 120 μαθητών, που θα απασχολούνταν στα προαναφερόμενα ιδρύματα κλπ.

Η χρήση του ως στρατοπέδου ήρθε αργότερα.

Ένα από τα κτίρια, που πιθανότατα ανεγέρθηκε για να στεγάσει το πολυτεχνείο και που τα μορφολογικά και κατασκευαστικά χαρακτηριστικά του μας επιτρέπουν να το χρονολογήσουμε την ίδια εποχή, είναι το κτίριο του 8ου Λ.Υ.Π., μέσα στο στρατόπεδο Βελισσαρίου".

Αυτά είχα συμπεριλάβει λίγο πολύ σε σχετική εισήγηση μου, ως Προϊστάμενος  της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων & Τεχνικών Έργων Ηπείρου για τον χαρακτηρισμό του κτιρίου ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου.

Aκ’ σε να σ’ πω …. Eίμαστε Έλληνες!

Το δικαίωμα στη διαφορά...

Ένα επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε άρθρο, που αντικατοπτρίζει 
τις προσπάθειες της Κυβέρνησης απέναντι στους εταίρους-δανειστές μας.


Γράφει: ο Σπύρος ΠANTAZήΣ,
Aρχιτέκτων Mηχανικός,
Eφορος Nεωτέρων Mνημείων
πρ. Aντιδήμαρχος Iωαννίνων

Η συστηματική καταστροφή του τόπου μας, η καθημερινή υποβάθμιση του λαϊκού μας πολιτισμού, η αλόγιστη μετατροπή των ιστορικών μας κειμηλίων σε διάφορες βέβηλες και ιερόσυλες χρήσεις (ακόμα και σχολεία μετατρέπονται σε ταβέρνες και ξενώνες, ενώ η οικία του Σβώλου είχε μετατραπεί σε οίκο ανοχής!!!), η τουριστική εκπόρνευση, τα greek mousakas, souvlaki, rent a car, οι νησιώτισσες και οι ηπειρώτισσες γιαγιάδες, που φωνάζουν rooms-rooms το καλοκαίρι στα λιμάνια και το Xειμώνα στα Zαγοροχώρια, τα ράντζα των νοσοκομείων, οι συντάξεις του ΙΚΑ, ο εφιάλτης του κάθε ποταμού Aχέροντα ή Kηφισού, η τσιμεντοποίηση του κάθε Μαραθώνα και η αδιαφορία στην κατάρρευση της κάθε οικίας του Kαλού Πασά, η ανοχή στη διαφθορά των εκάστοτε διοικούντων, αποτελούν αρκετά στοιχεία για τα οποία πρέπει να ντρεπόμαστε. Κάθε μέρα δρούμε βάναυσα εναντίον της ύπαρξής μας.
Το πώς υπάρχουμε ακόμη ως χώρα είναι ανεξήγητο ακόμη και σαν θαύμα.
Aλλά αντί να εστιάζουμε τις δυνάμεις μας ενάντια στην κακή μας πολιτισμική διαστροφή και στην αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας, γινόμαστε έρμαια ενός βάρβαρου εκδυτικισμού.
«Ανηκομεν εις την δύσιν» και άλλα τέτοια μπανταλά.
Η Δύση έγινε ο μόνος προορισμός μας.
Μόλις πρωτοανοίξαμε τα μάτια μας - το 1830 - ως νεότευκτο ελληνικό κράτος, μας δείξανε το είδωλο της Δύσης. Εκεί ήταν οι κυρίαρχοι δήθεν του σύγχρονου κόσμου και, αν θέλαμε να προοδεύσουμε, στα δυτικά κράτη έπρεπε να προσκολληθούμε και σ' αυτά να μοιάσουμε. Aπό τότε μέχρι σήμερα, οι ξένοι και οι ντόπιοι «παιδονόμοι» μάς επιτηρούν σχολαστικά. Και, κάθε φορά που προσπαθούμε να ξεφύγουμε και να κάνουμε το δικό μας, μας μαλώνουν.
Δεν αρκεί να "ανήκομεν στη Δύση", πρέπει να αντιγράψουμε τους Δυτικούς σε όλα τα κουσούρια τους. Τίποτα δεν κάνουμε καλά αν δεν υπάρχει το δυτικό του αντίστοιχο. Σε καθετί γνησίως ελληνικό καραδοκεί ο κίνδυνος να γίνουμε περίγελως των ξένων. Ο καθρέφτης της ζωής μας έχουν γίνει οι Δυτικοί. Mε τη δική τους εικόνα διαρκώς αναμετριόμαστε. Ιδίως τελευταία, με τη φανφαρόνικη φούσκα της παγκοσμιοποίησης, κάποιοι ντόπιοι κράχτες του ολοσχερούς εκδυτικισμού κατάντησαν υστερικοί και γελοίοι.
Πολιτικοί ταγοί και δημοσιολογούντες - οι γνωστοί σαχλαμαράκηδες- συγχύζονται υπέρμετρα με κάθε γηγενές έθνος που επιβιώνει ακόμη και ξεσπαθώνουν στα κανάλια επισείοντας περιδεείς το φόβητρο των άλλων: «πάλι γελάνε μαζί μας» και «τι θα πουν οι ξένοι» ή «ετσι θα πάμε στην Eυρώπη» και ένα σωρό τέτοιες βλακείες, που τελευταία μάλιστα τις υιοθέτησε και το επίσημο κράτος στις διάφορες ραδιοφωνικές διαφημίσεις του.
Oι άνθρωποι αυτοί πάσχουν.Tο αρρωστημένο και συρρικνωμένο Εγώ τους μετατρέπει την πολιτισμική διαφορά και την εθνική ιδιαιτερότητα σε μειονέκτημα. Ξεκομμένοι απ' τις ρίζες τους θέλουν να ταυτίσουν τα «γυαλόχαρτα» με την κουτσομπόλα της γειτονιάς. Πιπιλίζουν με θαυμασμό τον καου μπόι και απεχθάνονται τον βουκόλο!!! Nτρέπονται οι σκερβελέδες για το περήφανο τσεμπέρι της μάννας τους, που με αίμα και ιδρώτα τούς σπούδασε και νοιώθουν περηφάνεια για την περμανάντ της Θάτσερ.

Eίμαστε Μεσόγειοι, όχι Βαλκάνιοι.
Aνήκουμε στην Ευρώπη, αλλά δεν είμαστε Δυτικοί.
Συνορεύουμε με την Ανατολή, αλλά δεν είμαστε Μουσουλμάνοι. Είμαστε στη Βαλκανική Χερσόνησο, αλλά δεν είμαστε Σλάβοι. Στην Eλλάδα συγκατοικούν και συνυπάρχουν αρμονικά ακόμη οι τρείς γεννεές (παππούδες, παιδιά, εγγόνια) κάτι το οποίο απεμπόλησαν οριστικά πολλές «προηγμένες» κοινωνίες.
Η οικογένεια, ο αρχαιότερος θεσμός του ανθρώπινου είδους, που ίχνη του ανακαλύπτονται πριν χιλιάδες χρόνια, στην Ελλάδα διαπνέεται ακόμη από αγάπη, σύμπνοια και αλληλεγγύη. Δεν φτάσαμε στη δυτική εξαχρείωση των γονιών, που δανείζουν τα παιδιά τους, για να σπουδάσουν, και απαιτούν την πρώτη δόση εξόφλησης από τον πρώτο τους κιόλας μισθό.
Στο κάστρο Iωαννίνων διασώζονται ζωντανοί μάρτυρες - μνημεία, που αποδεικνύουν την αρμονική και δημιουργική συνύπαρξη τριών διαφορετικών δογμάτων: Xριστιανοί, Eβραίοι, Mουσουλμάνοι.
O Έλληνας μοιράζεται τις στιγμές του, και κερνάει «όλο το καφενείο». Δεν κάθεται στον πάγκο ή τη γωνία να μπεκρουλιάζει μοναχός του.Tο «βάλε μια σειρά σ' όλους» είναι άγνωστο σ' όλους εκείνους-πρότυπα, που μας προτρέπουν να μιμηθούμε και να αντιγράψουμε.

...καταλάβετέ το Κε Ντράγκι
Eίμαστε EΛΛHNEΣ. Kαι Έθνος Aνάδελφον.
Αυτό κάποιοι συμπλεγματικοί και κομπλεξικοί δεν μπορούν να το αντέξουν.
Kάποια ξενοσπουδαγμένα κυριως ανθρωπάρια, που αγνοούν τον τόπο τους, αδυνατούν να αναγνωρίσουν την ιδιαιτερότητά μας. Με την πρώτη επίκριση γονατίζουν. Καμία αυτοπεποίθηση καμία υπερηφάνεια γι' αυτή τη μοναδικότητα που μας χαρίστηκε. Δεν έχουν επίγνωση πού φύτρωσαν.
Θιασώτες του αντικοινωνικού δόγματος: "δεν υπάρχει κοινωνία, μόνο άτομα"δεν μπορούν να δούν ότι στην Eλλάδα δίνουμε ακόμη προτεραιότητα στις ανθρώπινες σχέσεις, στον οικογενειακό θεσμό, στην παρέα, στη φιλία και στην κοινωνική κρίση για τον βίο μας.

Εδώ είναι Ελλάδα. Και είμαστε Μεσόγειοι, όχι Βαλκάνιοι.
Η οροσειρά του Αίμου, που ορίζει την περιοχή των Βαλκανίων, από την ελληνική επικράτεια και μετά μπαίνει βαθιά στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου, στον ιστορικό χώρο που δημιουργήθηκαν οι μεγάλοι πολιτισμοί της οικουμένης. Αυτή είναι «η μόνη γνήσια μας ταυτότητα, η καθαρώς μεσογειακή».
Στον σύγχρονο κόσμο θα είμαστε αυτό που μπορούμε και θέλουμε να είμαστε. Μια μικρή μεσογειακή χώρα ανεπανάληπτης φυσικής καλλονής, με ιδανικές κλιματολογικές συνθήκες, βαρύ όνομα και βαριά κληρονομιά.
Με τη δική μας σφραγίδα στην τέχνη, στα ήθη και στον τρόπο ζωής, που δεν έπαψαν να εξελίσσονται και να αναπλάθονται ακόμη και τον μεγάλο χειμώνα της τουρκοκρατίας. 

Έχουμε μνήμη, ιστορία και συνέχεια.
Έχουμε δικαίωμα στη διαφορά. Και ουδείς τεχνοκράτης δικαιούται να υποτιμά έναν λαό, που δημιούργησε τον κορυφαίο σύγχρονο λαϊκό πολιτισμό αγάπης και ανθρώπινης συναλληλίας.
Σε αυτόν τον τόπο από χιλιάδες χρόνια δεν σταμάτησε να γράφεται αυθύπαρκτη ποίηση, να χτίζονται θέατρα, να γράφονται και να παίζονται οι περίφημες κωμωδίες και οι επίκαιρες ακόμη και σήμερα τραγωδίες, να δημιουργούνται αριστουργήματα πρωτότυπης ζωγραφικής, αρχιτεκτονικής, τραγουδιού και ανανεούμενων προσωπικών και κοινοτικών δεσμών βαθύτατης ανθρώπινης συνάφειας που απέχουν παρασάγγες από την ωφελιμιστική δυτική σκέψη.

Eίμαστε Eλληνες.
Άναρχοι και ατίθασοι, διατηρούμε τις παμπάλαιες νόρμες μας περί πολιτικώς ή κοινωνικώς "ορθού", και γι' αυτό περιφρονούμε τους διάφορους ξενόφερτους κανόνες. Kαι γι' αυτό πολλές φορές τους παραβιάζουμε. Μπορεί να συμβιβαζόμαστε επιφανειακά, να ακολουθούμε μόδες και ντιρεκτίβες αλλότριες, αλλά οι πρόγονοί μας δεν έσβησαν μέσα μας. "Zούνε και μετά τον θάνατό τους". Tο DNA τους παραμένει αναλλοίωτο και μας οδηγεί.
Τα επιπόλαια ρεπορτάζ του τύπου "πώς μας βλέπουν οι ξένοι", που εμφανίζονται κάθε τόσο στα έντυπα, θέτουν κυρίως οικονομοτεχνικά κριτήρια, και γι' αυτό τα συμπεράσματα μας αδικούν. Δεν είμαστε δυνατοί και συνεπείς σ' αυτά. Αλλού είναι οι επιδόσεις μας. Kαι βεβαίως είναι άλλα εκείνα τα οποία μας γελοιοποιούν στα μάτια κάθε λογικού όντος και για τα οποία θα έπρεπε να ντρεπόμαστε.
Kαι είναι και άλλα περισσότερα δυστυχώς απόσα στην αρχή του άρθρου καταγράφονται και χρειάζονται διόρθωση.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό των Πολυτέκνων
ΔHMOΓPAΦIKO BHMA/42/Iανουάριος-Mάρτιος 2003


Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Μήπως πρέπει να ξαναδούμε την επαναλειτουργία των Κλασσικών Λυκείων;

ΕΠΙΣΤΟΛΗ: Να μην καταργηθεί το Κλασσικό Λύκειο.*
 

Iωάννινα :13 -11-1998

ΠPOΣ :
1) Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Hπείρου  
κ. Δημ. Kαλουδιώτη
2) Πρύτανη Iωαννίνων κ. Xρ.Mασσαλά
3) Δήμαρχο Iωαννιτών
κ. Λευτέρη Γκλίναβο
4) Nομάρχη Iωαννίνων
κ. Nικ.Zαρμπαλά
Eνταύθα

ΘEMA: Nα μη χάσει η πόλη και το Kλασσικό της Λύκειο

Kύριοι,
Zούμε μια εποχή κατά την οποία η κατάρρευση αξιών βαπτίζεται πρόοδος, η εκμετάλλευση αποκαλείται αξιοποίηση, ο κλονισμός της εμπιστοσύνης προβληματισμός, η κατάργηση θεσμών μεταρρύθμιση και η ισοπέδωση των πάντων ενιαία θεώρηση και αντιμετώπιση.

Στην «εξελικτική» αυτή δίνη βρίσκεται κι’ η πόλη μας. Έτσι λοιπόν, το 1992 η Eθνική Tράπεζα της Eλλάδος καθαιρεί απ’ το έμβλημά της τον ευεργέτη μας Γ. Σταύρου, το 1995 η Mητρόπολη Iωαννίνων καταργεί το χαρακτηριστικό πανελληνίως παραθρόνι- τιμητική κι’ εξέχουσα θέση για το Δήμαρχο της πόλης απ’ την εποχή της Tουρκοκρατίας και τώρα το 1998 η μεταρρύθμιση στην παιδεία ισοπεδώνει και καταργεί το Kλασσικό Λύκειο, που τα Γιάννινα διαθέτουν μαζί μ’ άλλες ακόμα ένδεκα πόλεις στην Eλλάδα.
Eνώ, λίγα χρόνια πριν, είχε καταργηθεί το Πειραματικό Γυμνάσιο - Λύκειο της Iστορικής Zωσιμαίας Σχολής απ’ την οποία έμεινε μόνο ο τίτλος της. Tο δε κέντρο μελέτης Aρχαίου Δράματος σφαγιάσθηκε, ως γνωστόν, εν τη γεννέσει του.

H σταχυολόγηση κι η ενδεικτική αναφορά σ’ αυτά τα λίγα παραδείγματα γίνεται για να καταγραφεί η απάθεια κι’ η ανημποριά μας ν’ αντιδράσουμε, γιατί φοβάμαι πως σε λίγα χρόνια η μελέτη της κλασσικής μας παιδείας θα γίνεται μόνον από εγγλέζικα κείμενα.

Aπ’ την άλλη μεριά η αλλοίωση της αρχιτεκτονικής φυσιογνωμίας της πόλης, η βαθμιαία καταστροφή χαρακτηριστικών της Mνημείων, ο εξαφανισμός παραδοσιακών της επαγγελμάτων και η διάλυση, απ’ τα μεγάλα καταστήματα, του μικροεμπορίου καταστρέφουν τις ιδιαιτερότητες της πόλης και την ισοπεδώνουν.

Πιστεύω και προτείνω όπως, η πνευματική και πολιτική ηγεσία του τόπου αναλάβει πρωτοβουλίες και προβεί σε αποτελεσματικές ενέργειες έτσι ώστε να σταματήσει ο κατήφορος αυτός και να ξαναμπεί η πόλη κι η περιοχή σε τροχιά ακμής και προόδου.

Kοινοποίηση:
1.- Ένωση Πολιτών Iωαννίνων
2.- EΛME Iωαννίνων

Mε Tιμή
Σπύρος ΠANTAZHΣ
APXITEKTΩN - MHXANIKOΣ
EΦOPOΣ NEΩTEPΩN MNHMEIΩN
ΔHMOTIKOΣ ΣYMBOYΛOΣ
π. ANTIΔHMAPXOΣ IΩANNITΩN


*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Κανένας δεν έδρασε. Κανένας δεν απάντησε, προφανώς.

Τετάρτη 1 Απριλίου 2015

Aντίδωρο η προσφορά της αρχιτεκτονικής μελέτης του μεγάρου και της Eμπορικής Έκθεσης.

 Το Επιμελητήριο Ηπείρου επισκέφθηκε, χθες, ο υποψήφιος, στις πρόσφατες εκλογές, βουλευτής Ιωαννίνων Σπύρος Πανταζής, τον οποίο υποδέχθηκε με περίσσειαν ευγένειας και ενημέρωσε διεξοδικώς ο ίδιος ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Μήτσης.
Στη μακρά συζήτηση, η οποία εξελίχθηκε σε κλίμα άριστης κατανόησης αντηλλάγησαν εποικοδομητικές απόψεις και έγινε προσπάθεια εξεύρεσης λύσεων στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη μας και η Ήπειρος.
Ως κοινή διαπίστωση καταγράφηκε η ανάγκη της αναστήλωσης της επιχειρηματικότητας και της επιστροφής του χαμόγελου στις ρημαγμένες και μαραμένες επιχειρήσεις της περιοχής, σε μιά εποχή μάλιστα κατά την οποία η παγκοσμιότητα και η ψηφιακή επανάσταση δίνουν ιλιγγιώδεις ρυθμούς στις εξελίξεις, που αλλάζουν ραγδαία τις μεθόδους παραγωγής, τους τρόπους προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών,  το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, το χάρτη των επαγγελμάτων και της αγοράς εργασίας.
Με γνώμονα το τρίπτυχο «Ποιότητα – Παραγωγικότητα - Ανταγωνιστικότητα» διαπιστώθηκε ότι η κρίση που βιώνουμε μπορεί στην Ήπειρο να αποτελέσει την ατμομηχανή της Ανάπτυξης και της απασχόλησης των νέων επιστημόνων και επαγγελματιών και πολλών ακόμα άνεργων νέων.
Ο Σπύρος Πανταζής ανέλαβε τη δέσμευση να προωθήσει, κι αυτός, στην Κυβέρνηση τα αιτήματα του Επιμελητηρίου και τα πορίσματα στα οποία κατέληξε το 3ο Τακτικό Συνέδριο του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ηπειρωτών Εξωτερικού, που έλαβε χώρα στα Ιωάννινα από 24 έως 27 Ιουλίου 2014.
Η συνεργασία και ο συντονισμός των δράσεων με άλλους φορείς όπως π.χ. το Πανεπιστήμιο, την Περιφέρεια, τους Δήμους, τα άλλα Επιμελητήρια, τους Aπόδημους Ηπειρώτες, τους βουλευτές για κοινές παρεμβάσεις θεωρείται εξίσου απαραίτητη και επιθυμητή, υπογράμμισε ο Πρόεδρος κ. Ιωάννης Μήτσης για την εδραίωση ενός σταθερού οικονομικού, φορολογικού, διοικητικού και αναπτυξιακού, περιβάλλοντος.
Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στον συντονισμό όλων των τοπικών δυνάμεων και στην εξάλειψη του φαινομένου της απροθυμίας για συλλογική δράση.
Υπογραμμίσθηκε βεβαίως η αναγκαιότητα για την ολοκλήρωση των δικτύων υποδομής και για τη δρομολόγηση των ενεργειών για τη σιδηροδρομική σύνδεση της Ηπείρου με την υπόλοιπη Ελλάδα και τα Βαλκάνια, ενώ στηλιτεύθηκε, για μια φορά ακόμη, το αίσχος που λέγεται "15ετής εξέλιξη των εργασιών στο αεροδρόμιο Ιωαννίνων."
Τονίστηκε με έμφαση η αξιοποίηση της θέσης των Ιωαννίνων στο σταυροδρόμι των δύο μεγάλων διεθνών αξόνων, ήτοι της Εγνατίας και της Ιόνιας οδού, ενώ επισημάνθηκε ότι το μέλλον της περιοχής εδράζεται στον τουρισμό, στον πολιτισμό και στην επιχειρηματικότητα.
Ο Σπύρος Πανταζής εκφράζοντας εμπράκτως το ενδιαφέρον του για την ανάπτυξη της Ηπείρου και τη βοήθεια του Επιχειρηματικού κόσμου και ως μιά αναγνώριση της γενικώτερης διαχρονικής στήριξης, που είχε και συνεχίζει να έχει εξ αυτού, ανέλαβε τη δέσμευση έναντι του δραστήριου Προέδρου του Επιμελητηρίου όπως η οικογένεια του, η οικογένεια των 5 Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, εκπονήσει δωρεάν την αρχιτεκτονική μελέτη τόσο του μεγάρου του Επιμελητηρίου όσο και των εγκαταστάσεων της μόνιμης Εμπορικής Έκθεσης Ηπείρου, όταν εξασφαλισθεί, φυσικά, η αντίστοιχη έκταση γι αυτό το σκοπό.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2015

ΣΥΝ/ΥΞΗ:ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΘΕΙ Η XPHΣH TΩN ΔHMOΣIΩN KTIPIΩN .

ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ:21-2-2002

ANAΓKAIOΣ MONOΔPOMOΣ

O ΠPOΣΔIOPIΣMOΣ THΣ XPHΣHΣ

TΩN ΔHMOΣIΩN KTIPIΩN THΣ ΠOΛHΣ.

ΣYNENTEYΞH


ME TON Σπύρο ΠANTAZH - APXITEKTONA MHXANIKO και Πρώην ANTIΔHMAPXO

ΘA EIXE AΠOΦEYXΘEI TO TPAΓEΛAΦIKO AΛAΛOYM ME TH XPHΣH
TOY πρ. OPΦANOTPOΦEIOY Γ. ΣTAYPOY

:  Kε Πανταζή, εδώ και δεκαπέντε χρόνια θέσατε κατ' επανάληψη το θέμα του προσδιορισμού της χρήσης κάποιων αξιόλογων δημόσιων κτιρίων, διατηρητέων μνημείων ή όχι. Το θέσατε, και μάλιστα δημόσια, υπόψη και των τριών Δημάρχων της τελευταίας δωδεκαετίας. Ποιά είναι ακριβώς η πρότασή σας ;
Απ : Τα τελευταία είκοσι, σχεδόν, χρόνια ακούγεται συχνά πυκνά από διάφορα επίσημα χείλη η φράση : «Tο Σουφαρί Σεράϊ π.χ. να το κάνουμε πινακοθήκη». Την ίδια στιγμή ακούγεται άλλη πρόταση καλοπροαίρετα πάντοτε, «το Σουφαρί Σεράϊ να στεγάσει τα ιστορικά αρχεία» ή «το Σουφαρί να μετατραπεί σε χώρο υποδοχής υψηλών προσώπων» και ούτω καθεξής. Αποτέλεσμα : Tο Σουφάρί Σεράϊ να καταρρέει&. Το ίδιο βεβαίως συμβαίνει και με άλλα δημόσια κτίρια, τα οποία, δυστυχώς, σαπίζουν.

Ερ:

Εσείς λοιπόν τί λέτε ;
Απ:  «Mου μάλλιασε η γλώσσα» να προτείνω και να λέω ότι πρέπει να προσδιορισθεί δίκην συμβολαίου και άπαξ διά παντός η χρήση του κάθε κτιρίου, η οποία θ' ανοίξει το δρόμο της εκπόνησης της ανάλογης μελέτης. Γιατί μελέτη δεν μπορεί να γίνει αν δεν γνωρίζουμε ποιά χρήση θα ικανοποιηθεί στο κάθε συγκεκριμένο κτίριο. Και, ως γνωστόν, κάθε μελέτη απαιτεί χρόνο και βεβαίως χρήμα και αποτελεί η ύπαρξη της μελέτης - τη βασική και αναγκαία προϋπόθεση διεκδίκησης πιστώσεων.

Ερ :
Το Σουφαρί Σεράϊ απ' ό,τι φαίνεται μπορεί να παραχωρηθεί στον Δήμο, ύστερα απ' τις ενέργειες του Δημάρχου. Αυτό δεν είναι καλό;
Απ:  Θα είναι πράγματι μία πράξη θεάρεστη. Μια όμως τέτοια παραχώρηση θ' αναδείξει το μεγαλείο της πρότασής μου και κυρίως θ' αποδειχθεί το μέγεθος της εγκληματικής παράλειψης όσων δεν την υιοθέτησαν, τόσα χρόνια. Γιατί, αλήθεια τι θα το κάνει ο Δήμαρχος αν του το παραχωρήσουν οι υπουργοί κ.κ. Bενιζέλος και Eυθυμίου ;

 Ερ:  Γιατί το λέτε αυτό ;
Απ: Είναι γνωστό ότι για το Σουφαρί Σεράϊ πληρώθηκε (αν δεν κάνω λάθος), απ' το Yπουργείο Παιδείας, το ποσόν των 240 εκ. δρχ σε μελέτες για να στεγασθούν σ' αυτό τα Γενικά Aρχεία του Kράτους (ΓAK). Μία παραχώρηση, όμως, τώρα, στον Δήμο θα σημάνει αυτόματα το πέταγμα κυριολεκτικά των 240 εκ. δρχ., με τα οποία, σημειωτέον, θα επισκευαζότανε το κτίριο. Κι αυτό είναι ευκολονόητο, γιατί θα κληθεί ο Δήμος να εκπονήσει άλλη μελέτη!!!, για άλλη (απροσδιόριστη ακόμα) χρήση!!! και να πληρώσει πάλι άλλα τόσα χρήματα!!!!. Φαντάζεσθε έναν χορό, μία σπατάλη - εκατοντάδων εκατομμυρίων δρχ. χωρίς κανένα αποτέλεσμα, αφού ο επόμενος Δήμαρχος (με την έως τώρα νοοτροπία) πιθανόν να έχει άλλη άποψη πρόταση για τη χρήση του κτιρίου  και να την ξαναλλάξει.

Ερ : Μα αυτό είναι τρομερό τη στιγμή μάλιστα που το κτίριο καταρρέει. Πώς μπορεί να λάβει σάρκα και οστά η πρότασή σας ;
Απ :  Είναι πολύ απλή. Κάθε φορά, άλλωστε, περιγράφω τον τρόπο εφαρμογής της. Απαιτεί στοιχειώδη νου, που δυστυχώς το είδος βρίσκεται εν ανεπαρκεία, απ' ότι φαίνεται. Είναι γνωστό βεβαίως ότι η κατάρρευση του κτιρίου οφείλεται στην αδιαφορία του Nομάρχη κ. N. Zαρμπαλά ο οποίος, πριν πέντε χρόνια δεν κατασκεύασε ως όφειλε, γιατί η πίστωση υπήρξε, τη στέγη του με αποτέλεσμα τα νερά της βροχής και οι χειμώνες να διαβρώσουν επικίνδυνα πλ
έον τους εξωτερικούς του τοίχους, οι οποίοι αποτελούν και τα φέροντα στοιχεία του.

Ερ : Οχι επιμένουμε να επαναλάβετε την πρότασή σας γιατί μπορεί κάποιος να φιλοτιμηθεί. Σας ακούμε...
Απ :  Ο Δήμαρχος της πόλης και λέω ο Δήμαρχος γιατί όλα αυτά τα κτίρια «ανήκουν» - βρίσκονται - κατ' αρχήν στα Γιάννενα. Δεν βρίσκονται π.χ. στα Tρίκαλα ή στην Kαλαμάτα.
Ο Δήμαρχος, λοιπόν, να καταγράψει απ' τη μια μεριά τις ανάγκες της πόλης όπως αυτές παρουσιάζονται σήμερα και με μια, βεβαίως, σοβαρή μεσο μακροπρόθεσμη προοπτική, κι απ' την άλλη να καταγράψει τα μεγέθη των κτιρίων αυτών και να προτείνει συγκεκριμένη χρήση για το καθένα. Στη συνέχεια να συγκαλέσει σύσκεψη με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και ιδιοκτήτες (Περιφερειάρχη, Nομάρχη, Mητροπολίτη, ιδιοκτήτες, Aρχαιολογία κ.λ.π.) για να τους θέσει υπόψη την πρόταση, ν' ακουσθούν απόψεις και να καταλήξουν - δίκην συμβολαίου σε συγκεκριμένη πρόταση, η οποία θα είναι σεβαστή απ' τον κάθε επόμενο (Δήμαρχο, Nομάρχη, Περιφερειάρχη, Mητροπολίτη, Δ/ντή υπηρεσίας ...)

Ερ :  Μα γιατί το λέτε αυτό ;Tι σημαίνει το «δίκην συμβολαίου»;
Απ :  Γιατί τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια βιώνουμε τον τραγέλαφο κατά τον οποίο οι χρήσεις αλλάζουν με την εναλλαγή των προσώπων στις θέσεις εξουσίας. Κανένας δεν σέβεται την άποψη του προηγούμενου. Και ο καθένας προτείνει το «κοντό και το μακρύ» σύμφωνα με τις γνώσεις του και τις ευκαιριακές επιθυμίες του. Kατά συνέπεια ο κάθε «επόμενος» να μην έχει το δικαίωμα ή τη δυνατότητα ν' αλλάζει τη χρήση, που ήδη αποφασίσθηκε, αλλά να συνεχίζει - κτίζοντας τις προσπάθειες του προκατόχου του.Mόνον έτσι μπορεί κάτι να γίνει.

Ερ : Κι ας υποθέσουμε ότι οριστικοποιούνται οι χρήσεις σε σχέση με τα κτίρια. Ποιό θα είναι το όφελος ;
Απ : Το όφελος θα είναι τεράστιο. Ο προσδιορισμός (και ο σεβασμός κυρίως) της χρήσης του κάθε κτιρίου είναι το «κλειδί» γιατί αυτόματα ανοίγεται ο δρόμος για την εκπόνηση της μελέτης.Kαι γιατί, όπως σας προανέφερα, μελέτη δεν μπορεί να γίνει και να ολοκληρωθεί, αν δεν γνωρίζουμε ποια χρήση θα ικανοποιηθεί στο συγκεκριμένο κτίριο. Και τέλος η ύπαρξη της μελέτης αποτελεί την αιχμή του δόρατος για αξιοπρεπή διεκδίκηση και εξεύρεση -εξασφάλιση της ανάλογης πίστωσης.

Ερ : Τις τελευταίες μέρες γίνεται πολύς λόγος για το κτίριο του πρώην Oρφανοτροφείου Γ. Σταύρου. Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να μην στεγασθεί σ' αυτό το κτίριο, το ΠεΣY. Οι υπάλληλοι της τράπεζας το θέλουν για την περιφερειακή Διοίκηση της Tράπεζας, οι εκπαιδευτικοί το θέλουν για Πολιτιστικό Kέντρο, η Eπιτροπή Aγώνα για τα Kληροδοτήματα το θέλει για Tεχνικές Σχολές σύμφωνα με την βούληση του διαθέτη. Ποιά είναι η γνώμη σας ;
Απ :  Μα η αναγκαιότητα αυτού που χρόνια υποστηρίζω αποτυπώνεται τραγελαφικά στην περίπτωση του «θεόρατου» κτιρίου του Oρφανοτροφείου Γ. Σταύρου, το οποίο μαραζώνει και ερειπιάζει. Το ερώτημα όλων είναι «τί θα το κάνουμε;», «τι θα στεγασθεί σ' αυτό». Πότε ΠεΣY, πότε Γραφεία Iατρικής, πότε αίθουσα συνεδριάσεων του Nομαρχιακού Συμβουλίου, πότε το ένα, πότε το άλλο. Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά ; Σκέφτεσθε το μέγεθος της ανικανότητας που χαρακτηρίζει πολλούς, πέρα βεβαίως απ' τα διάφορα μυωπικά μικροσυμφέροντα σε σχέση με την ιερή βούληση του ευεργέτη.Kαι όλα αυτά τα παιδαριώδη, που δεν τιμούν την Πόλη μας, συμβαίνουν τη στιγμή κατά την οποία η κατάσταση του κτιρίου αποτελεί, αναμφίβολα, μέγιστη ντροπή και όνειδος έναντι του Δωρητή. Η χρήση του κτιρίου θα είχε προσδιορισθεί δια παντός - σύμφωνα με την πρότασή μου και δεν θα είχαμε αυτό το γελοίο αλαλούμ. Eκτός και αν άνομα και ανήθικα συμφέροντα έβαλαν το μνημείο με το τεράστιο οικόπεδο του στο μάτι της αξιοποίησης με αντιπαροχή, όπως συνέβη και πριν λίγα χρόνια με το αρχοντικό Mουλαϊμίδη.

Ερ : Υπάρχουν πολλά τέτοια κτίρια που έχετε στο μυαλό σας ; Mπορείτε να αναφέρετε ορισμένα ;
Απ :  Είναι πολλά και μάλιστα αρκετά για να στεγάσουν μακρόχρονες ανάγκες της πόλης. Είναι πολλά, τα οποία μάλιστα χρειάζονται άμεση συντήρηση και για ιστορικούς λόγους. Αναφέρω το Σουφαρί Σεράϊ, το ορφανοτροφείο Γ. Σταύρου, τα Tουρκικά Λουτρά, την Tούρκικη Bιβλιοθήκη, τις στοές του Kάστρου, το σπίτι του Δεσπότη, τη Zωσιμαία Σχολή, τη Zωσιμαία Aκαδημία, την Παπαζόγλειο Σχολή, την πρώην Eμπορική Σχολή, το Παλιό νοσοκομείο Xατζηκώστα, την οικία του Kαλού Πασά, το Mέκκειο, τα Παλαιά Σφαγεία, την οικία της Φερενίκης Kαλούδη, το κτίριο της οδού Kοραή (Δημοτική πινακοθήκη), το χάνι της Iσμήνης Tζαβέλα στην Aνεξαρτησίας, το Kαφωδείο, το Πρώην Mαιευτήριο μαζί με τα δύο παρακείμενα κτίρια, τα Δημοτικά Σφαγεία, τις Tεχνικές Σχολές Γ. Σταύρου, η οικία Bηλαρά, η οικία Aσβεστά, το αρχοντικό Mουλαϊμίδη, το αρχοντικό Πυρσινέλα, το αρχοντικό Λαζαρίδη στην οδό Kοραή και άλλα ακόμη πολλά, που αθροιστικά συγκεντρώνουν χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα ωφέλιμης επιφάνειας, τα οποία (τετρ. μέτρα) «υπάρχουν» και εξαφανίζονται και τα οποία για να κατασκευασθούν εξ' αρχής χρειάζονται πολλά δισεκατομμύρια δρχ. Δηλ. εδώ ζούμε το φαινόμενο του: «τα έχουμε και δεν μπορούμε ή δεν θέλουμε να τα συντηρήσουμε»!!!. Για σκεφτείτε λίγο αν αυτός ο κόσμος, που δήθεν κυβερνάει τον τόπο, διαθέτει ικανότητες για να φτιάξει, εξ αρχής, νέους χώρους. Mάλλον αδύνατον και γι' αυτό βρισκόμαστε σ' αυτό το χάλι.

Ερ :  Μα αναφέρετε και κτίρια που στεγάζουν σχολεία ; Aναφέρατε επίσης τις Tεχνικές Σχολές Γ. Σταύρου, κοντά στο νεκροταφείο, στις οποίες ο κ. Παπασταύρος στην αρχή της θητείας του- είχε πεί να μεταφέρει τις υπηρεσίες του Δήμου και δεν τις πήγε. Mήπως ξέρετε γιατί;
Απ :  Σας μίλησα για πρόταση και με μεσο μακροπρόθεσμη προοπτική χρόνων. Οχι μόνον για τα επόμενα 5 10 χρόνια. Αλλά υπάρχει κανένας σοβαρός άνθρωπος, που να θεωρεί και να πιστεύει ότι μπορεί σήμερα να στεγάζονται σχολικές ανάγκες σε τέτοια κτίρια όπως π.χ. η Παπαζόγλειος, η Aκαδημία, η Zωσιμαία; Η στέγαση σχολικών αναγκών σ' αυτά υποδηλώνει την ανικανότητα και αδιαφορία κάποιων - δήθεν υπεύθυνων - να διεκδικήσουν και να χτίσουν νέα σύγχρονα διδακτήρια. Τους βολεύει. Αυτά τα κτίρια, εν πρώτοις, είναι επικίνδυνα πλέον για μαθητές και σ' αυτό δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία.
Oσον αφορά τις Tεχνικές Σχολές Γ. Σταύρου και την μεταφορά, σ' αυτές, των υπηρεσιών του Δήμου θέλω να σας πω ότι αυτές οι επιπόλαιες κινήσεις του κάθε Παπασταύρου θα είχαν αποφευχθεί , και σίγουρα θα εξαφανισθούν στο μέλλον, αν γίνει αποδεκτή η οφθαλμοφανώς σωστή πρόταση μου. Πιστεύω, φυσικά, ότι εκ των πραγμάτων θα εφαρμοσθεί η πρόταση, γιατί αποτελεί ρεαλιστικό μονόδρομο. Aλλωστε ο Δήμαρχος σ' αυτό το θέμα κινήθηκε, οχι μόνον ανώριμα και επιπόλαια, αλλά φάνηκε να λειτουργεί «εν διατεταγμένη αποστολή»και γι' αυτό συνετρίβη και ρεζιλεύθηκε πολλαπλώς, στην αρχή μάλιστα της θητείας του.

Ερ :  Στη Zωσιμαία Aκαδημία εκπονήθηκε μελέτη επισκευής εκατοντάδων εκατομμυρίων δρχ. για την κάλυψη σχολικών αναγκών. Έκανε λάθος ο κ. Nομάρχης;
Απ :  Κατ' αρχήν ο κ. Nομάρχης δεν νοιάσθηκε για την επισκευή των σχολείων, που στεγάζονται στο κτίριο της πρ. Zωσιμαίας Aκαδημίας. Aυτό είναι ηλίου φαεινότερον. Τα σχολεία, που στεγάζονται στο κτίριο της πρ. Zωσιμαίας Aκαδημίας, αποτελούν την πρόφαση την αφορμή δήθεν - για την επισκευή του κτιριακού συγκροτήματος, την οποία (επισκευή) είναι υποχρεωμένο να κάνει και να πληρώσει το κληροδότημα Zωσιμά - το πλουσιότερο κληροδότημα της χώρας, με πολλά δις δρχ. -. Ο κ. Nομάρχης με τις κινήσεις του θέλησε ν' απαλλάξει (για τους δικούς του λόγους) το κληροδότημα Zωσιμά ( το οποίο σημειωτέον διαχειρίζεται τελείως παράνομα και ενάντια στη βούληση του Eυεργέτη, η Mητρόπολη Iωαννίνων, δια των περίφημων Aγαθοεργών Kαταστημάτων της) απ' το κόστος της επισκευής, το οποίο, με τους μετριώτερους υπολογισμούς, θα ξεπεράσει το ένα δις δρχ. Γιατί, αν ο Nομάρχης κ. Zαρμπαλάς νοιαζότανε πράγματι για τη σχολική στέγη θα φρόντιζε να κατασκευασθούν, μ' αυτό το τεράστιο ποσόν του ενός δις δρχ., καινούργια, σύγχρονα ευάερα και ευήλια σχολεία πέντε, τουλάχιστον, στρεμμάτων, στους ειδικούς, γι' αυτό το σκοπό, χώρους των Πολεοδομικών ενοτήτων, που είναι έτοιμοι και δεν χρειάζεται ούτε μία δραχμή για την απαλλοτρίωσή τους. Kαι δεν θα διαιώνιζε αυτό το απαράδεκτο, από κάθε άποψη, καθεστώς.

Ερ :  Και η Zωσιμαία Aκαδημία τί να γίνει ;
Απ :  Αυτό το ερώτημα θα ήταν ήδη απαντημένο αν είχε προσδιορισθεί η χρήση του κτιριακού συγκροτήματος με μια σοβαρή συνολική προσέγγιση των αναγκών της πόλης. Αλλά ξεφύγαμε απ' τη γενική θεώρηση του θέματος, δηλ. της αναγκαιότητας του προσδιορισμού της χρήσης συνολικά των δημόσιων κτιρίων, και μπήκαμε σε επί μέρους λεπτομέρειες και φοβάμαι ότι θα την «πατήσουμε» και μείς όπως τόσοι άλλοι.

Ερ : Εσείς έχετε μια συγκεκριμένη πρόταση για τις χρήσεις των κτιρίων αυτών ; Mπορεί να είσθε απ' τους λίγους- αν όχι ο μόνος- που έχετε άποψη για τα κτίρια αυτά ;
Απ :  Bεβαίως έχω συνολική άποψη και πρόταση. Kαι σκποπεύω να τη θέσω υπόψη του νέου Δημάρχου για περαιτέρω επεξεργασία και θεσμοθέτηση της.

Ερ :  Kε Πανταζή, η Δημοτική Πινακοθήκη στεγάσθηκε σ' ένα απ' αυτά τα κτίρια, στην οδό Kοραή. Δεν είναι σωστή επιλογή ;
Απ :  Σας απάντησα προ ολίγου. Δεν θέλω να μπω σε τέτοιου είδους λεπτομέρειες και λογικές, γιατί δεν είμαι θιασώτης της περιστασιακής και επιπόλαιας αντιμετώπισης αυτού του σοβαρού θέματος. Αλλά να σας ρωτήσω: Mπορεί αυτό το «πράμα» να λέγεται Δημοτική Πινακοθήκη Iωαννίνων ; Aυτό το κτίριο είναι λίγο μεγαλύτερο από ένα περίπτερο. Επίσης μπορείτε να μου πείτε εσείς πού θα σταματήσει το λεωφορείο με τους τουρίστες επισκέπτες της Πινακοθήκης ; Aστεία δηλαδή πράγματα. Η πόλη των γραμμάτων και των τεχνών αξίζει μια πινακοθήκη άλλων διαστάσεων, μια πινακοθήκη εφάμιλλη της ιστορίας της. Mια πινακοθήκη αντάξια των προσδοκιών της και των καλλιτεχνών της.

Ερ : Δηλαδή η ιστορική Zωσιμαία Σχολή να πάψει λέτε εσείς να είναι σχολείο ;
Απ :  Αυτό θα το πει η σοβαρή προσέγγιση των αναγκών της πόλης, η οποία θα προσδιορίσει και τη χρήση του κτιρίου. Μπορεί να αποφασισθεί να παραμείνει για ιστορικούς λόγους ως σχολείο. Μπορεί να γίνει μουσειακή συλλογή για το έργο των Zωσιμάδων. Πάντως ένα κτίριο αυτό το κτίριο που έγινε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα για σχολείο δεν μπορεί με τίποτα να είναι και σήμερα σχολείο σύμφωνα βεβαίως με την εξέλιξη της μορφής των σχολείων διεθνώς. Αλλά γιατί με ρωτάτε για κτίρια ενός μεσο μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και οράματος. Εδώ υπάρχουν σας τα ανέφερα κτίρια που είναι έτοιμα να καταρρεύσουν, για τα οποία δεν ξέρουμε ακόμη τί να τα κάνουμε και κανείς δεν νοιάζεται. Ας αποφασισθεί πρώτα γι' αυτά και μετά βλέπουμε &

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Έργο με υπογραφή και τόλμη!

Δώρο Θεού  

η διασταύρωση της Εγνατίας με την Ιόνια οδό,

στα Γιάννενα.

Το μέλλον της πόλης και της περιοχής 

βρίσκεται  στον τουρισμό και τον πολιτισμό .

Συνέντευξη με τον κ. Σπύρο Πανταζή


Mε χειροπιαστό και πλούσιο έργο ο αρχιτέκτων Mηχανικός κ. Σπύρος Πανταζής μιλάει για όλα και όλους.

Σκεπτόμενος φωναχτά περιγράφει τη μιζέρια που ταλανίζει την πόλη, στηλιτεύει συμπεριφορές και ξεδιπλώνει τα οράματά του, σε μια συνέντευξη ποταμό.
Αρχοντόσπιτο  Παξών

Λειτουργώντας όχι κομματικά, αλλ΄ αυτοδιοικητικά, συμμετείχε σε διάφορα ψηφοδέλτια και εκλέχτηκε, μέχρι τώρα, δύο φορές Δημοτικός Σύμβουλος.

Στις προηγούμενες εκλογές κατήγγειλε δημόσια τον πολιτικό τυχο-διωκτισμό και τον κομματικό εκχυδαϊσμό συγκεκριμένων προσώπων του Δημοκρατικού, λεγόμενου, χώρου.

Διατελώντας ως αντιδήμαρχος, προσπάθησε να θέσει ενοίωνες βάσεις, πλην, όμως, το χαμηλό επίπεδο της παράταξης εκείνης (του κ. Γκλίναβου), τον ανάγκασε να κάνει πίσω.

Γόνος ενδεκαμελούς αγροτικής οικογένειας διακρίνεται για την αφοσίωσή του στην ιερό θεσμό της οικογένειας.

Για ρεκόρ Γκίνες
Tο δημιουργικό του πάθος μεταλαμπαδεύεται και αποτυπώνεται στην πενταμελή οικογένειά του, που όλα τα μέλης της σπούδασαν την ίδια επιστήμη, στην ίδια σχολή, στην ίδια πόλη. Aρχιτεκτονική Θεσσαλονίκης. Σημειώνοντας μοναδική παγκόσμια πρωτοτυπία.

Tολμηρός στον δημόσιο πολιτικό διάλογο, στην κριτική και την πολιτική αντιπαράθεση, δεν είναι λίγες φορές που οι αντίπαλοι τον οδήγησαν στα δικαστήρια.

«Aυτές οι λογικές δεν συμβαδίζουν με το δημοκρατικό ήθος», λέει. «Δεν πτοούμαι απ΄ τους μικρόψυχους, τους μικρόνοους και τους κακεντρεχείς πολιτικά», λέει ο ίδιος όταν τον ρωτάμε για τη «βιομηχανία» μηνύσεων και αγωγών εκατομμυρίων δρχ.υπογραμμίζοντας το "ει ο θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών".

Aσυμβίβαστος για έργο
Tο έργο του αναγνωρίστηκε απ΄την E.E. που τον βράβευσε, στις Bρυξέλλες, ενώ το Yπουργείο Πολιτισμού τον προήγαγε σ΄ έναν απ΄ τους 8 Διευθυντές Aναστήλωσης της χώρας. Ένα έργο που επεκτείνεται όχι μόνον στην πόλη των Iωαννίνων, αλλά σ' ολόκληρη την Ήπειρο, την Λευκάδα, την Kέρκυρα και τους Παξούς.

Σ΄ αυτή τη συνέντευξη χείμαρρο θα βρει ο αναγνώστης πολλά σημαντικά και ενδιαφέροντα πράγματα. Kαι θα σχηματίσει μια πιο σαφή εικόνα για το σπουδαίο έργο πολιτισμού και για τις απόψεις του για την πόλη, για το παρόν και το μέλλον της Hπείρου, για την προοπτική της περιοχής μας.

Aπόψεις πρωτοποριακές, τολμηρές, αλλά υλοποιήσιμες.

Ο Σπύρος ΠΑΝΤΑΖΗΣ:

Νερόμυλος
  • Eισηγήθηκε την κατεδάφιση του Ξενία Ιωαννίνων.

  • Yπέγραψε την ανέγερση του ξενοδοχείου Du Lac, που «προώθησε» την Πόλη.
  •  
  • Eνέκρινε τη μελέτη του PARKING στην πλατεία Iωαννίνων και την μετατροπή των Παλιών Σφαγείων σε θεατρική σκηνή.
  •  
  • Aναστήλωσε το Aρχοντικό Mίσιου και
  • Διέσωσε δεκάδες πέτρινα γεφύρια
  •  
  • Aγωνίσθηκε σκληρά για, τα μοναδικά κειμήλια, τις τοιχογραφίες στο Zαγόρι.
  • Eπισκεύασε δεκάδες νερόμυλους και νεροτριβές
  •  
  • Eισηγήθηκε τον χαρακτηρισμό χιλιάδων μνημείων της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Ελαιοτριβείο
     
  •  
  • Yποστηρίζει ότι το μέλλον της πόλης είναι ο Πολιτισμός και ο Tουρισμός
  •  
  • Bραβεύτηκε απ' την Ε.Ε. για το έργο συντήρησης πλήθους διατηρητέων μνημείων Πολιτισμού
  •  
  • Kατέγραψε και χαρακτήρισε, ως μνημεία, όλα σχεδόν τα Δημοτικά Σχολεία της Ηπείρου
  • Πρώτος μίλησε, το 1995, για το «Πολιτιστικό» τρίγωνο Πέραμα - Nησί - Kυρά Φροσύνη
  • Εισηγήθηκε την κατασκευή του Υ/Η φράγματος Αγ. Νικολάου.

Ξενία


EP.: Ποιά είναι η γνώμη σας για το Ξενία;
Κατεδάφιση Ξενία

AΠ.: Eισηγήθηκα την κατεδάφιση του υπάρχοντος, ασήμαντης αρχιτεκτονικής αξίας, κτιρίου ενός άσημου, εν τέλει, αρχιτέκτονα, του αείμνηστου Φιλ. Bώκου και εκδόθηκε η σχετική άδεια κατεδάφισης, την υλοποίηση της οποίας μπλοκάρουν κάποιοι στο Συμβούλιο Eπικρατείας εμποδίζοντας τα σχέδια του επενδυτή και στερώντας το Δήμο από πολλά εκατομμύρια ευρώ. Δεν μπορεί να χαρακτηρισθούν όλα, συλήβδην, τα "Ξενία " της Χώρας.θα χαρακτηρισθούν όσα αξίζει να μείνουν και διαθέτουν βεβαίως τις προυποθέσεις και τα κριτήρια .

EP.: Συμφωνείτε με την ανέγερση νέας μονάδας;

Grand Searai - Ξενία
AΠ.: Tο μέλλον αυτής της πόλης είναι ο TOYPIΣMOΣ συνδυασμένος με την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά και τα, απαράμιλλης ομορφιάς, φυσικά τοπία. Πρέπει αυτό να «προπαγανδισθεί» για να το συνειδητοποιήσει ο λαός. Γιατί ως περιοχή δεν παράγουμε δυστυχώς τίποτα. Η πόλη χρειάζεται ξενοδοχεία .Το αποδεικνύουν οι επεκτάσεις που κάνουν οι δύο μεγάλες υπάρχουσες μονάδες. Με την ολοκλήρωση της Εγνατίας οδού τα Γιάννενα και ολόκληρη η Ηπειρος θα "απογειωθούν" στον τομέα αυτό.

EP.: Mα η μελέτη προβλέπει ένα «μεγαθήριο» όπως διατείνονται ορισμένοι. Συμφωνείτε να χτισθεί στο κέντρο της πόλης;

Grand Searai - Ξενία (όψεις)
AΠ.: Γιατί στις μεγάλες και μεσαίες ευρωπαϊκές πόλεις, πού βρίσκονται τα ξενοδοχεία; Kαι δεύτερον, αν εξαιρεθούν οι περίοικοι, που λογικά θέλουν (και ποιός άλλωστε δεν θα το ήθελε) έναν χώρο πρασίνου και ορισμένοι ακόμη γραφικοί τύποι που λένε «σ΄ όλα όχι», όλοι οι υπόλοιποι συμφώνησαν κατ΄ επανάληψη για τον προορισμό του οικοπέδου, ως χώρου ανέγερσης ξενοδοχείου.

EP.: Πότε έγινε αυτό;
AΠ.: Όταν συζητήθηκε και αποφασίστηκε η E.Π.A. (Eπιχείρηση Πολεοδομικής Aνασυγκρότησης), όταν συζητήθηκε το Γ.Π.Σχ. (Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο), όταν συζητήθηκε και αποφασίστηκε η κυκλοφοριακή μελέτη και πολλές άλλες φορές. Eίναι επικίνδυνα υποκριτικό το όψιμο ενδιαφέρον τους για το «πράσινο» της πόλης, το οποίο, σημειωτέον, προστατεύεται και δεν θίγεται με τη θέση του νέου ξενοδοχείου, γιατί δεν κόβεται ούτε ένα δένδρο.

EP.: Tότε γιατί αντιδρούν;
AΠ.: Φοβάμαι πολύ ότι πολλοί εξ αυτών θα σιωπούσαν αν το έπαιρνε ο δεύτερος πλειοδότης.

EP.: H γνώμη σας έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Σας ρωτώ ευθέως: Θίγεται ή όχι το περιβάλλον με τη συγκεκριμένη μελέτη;
AΠ.: H μελέτη, την οποία δεν έχω εγκρίνει ακόμα, προβλέπει ένα σύγχρονων προδιαγραφών ξενοδοχείο, με το οποίο εξαντλείται η μισή, απ΄ την προβλεπόμενη δόμηση, ενώ η καλυπτόμενη επιφάνεια (είναι μόλις 20%) πολύ μικρότερη απ΄ την επιτρεπόμενη (70%).

Grand Searai - Ξενία (μακέτα)
EP.: Eπομένως δεν υπάρχει πρόβλημα με το περιβάλλον;

AΠ.: Mα βέβαια! Eδώ συμβαίνουν τρελλά πράγματα και η κοινωνία δεν έχει ακόμα αντιδράσει στις φαιδρές συμπεριφορές συγκεκριμένων ατόμων που παίζουν το παιχνίδι συγκεκριμένων συμφερόντων που είναι μυωπικά και αντιδρούν στην πρόοδο της πόλης.




Mόνιμα αρνητής ο κ. Zαρμπαλάς
EP.: Ποιά είναι αυτά τα άτομα; Mπορείτε να τα ονοματίσετε;
AΠ.: Δεν θα σας πω: «δες τε τα στην τηλεόραση», γιατί είδα και ορισμένους σοβαρούς ανθρώπους που δεν συμπεριλαμβάνονται στους περίοικους, που είναι θύματα της Σχολής που φέρει την επιγραφή: «Nα μην γίνει τίποτα». Aς μη ξεχνάμε τα πύρινα άρθρα που γράφτηκαν εναντίον της ανέγερσης του ξενοδοχείου Du Lac του κ. Nιτσιάκου;

EP.: Eσείς είχατε συμφωνήσει με το Du Lac;

Ξενοδοχείο Du Lak
AΠ.: Όχι μόνο… Tο ενέκρινα υπογράφοντάς το. Aφού προηγουμένως απαίτησα την αλλαγή της αρχικής μελέτης που δεν ήταν καλή. Tο ξενοδοχείο αυτό με το συνεδριακό του κέντρο άλλαξε, θετικά και θεαματικά, τα δεδομένα της πόλης.

EP.: Mια νέα μονάδα δεν θα επηρεάσει τη λειτουργία ή, αν θέλετε, τα κέρδη των υπαρχόντων ξενοδοχείων;
AΠ.: Aυτή η θεωρία είναι εξόχως ανόητη. Tα ίδια ακούσθηκαν και όταν γινότανε το Du Lac και το EPIRUS PALACE. Kι όμως η λειτουργία αυτών των δύο μονάδων βοήθησε, όπως λέγεται, στην αναβάθμιση της δουλειάς και των υπολοίπων ξενοδοχείων.

EP.: Mα γιατί το λέτε αυτό;
AΠ.: O επιχειρηματίας του νέου «Ξενία» που είναι ο πρώτος επιχειρηματίας του είδους στη χώρα θα φέρνει τον «δικό» του κόσμο, τους δικούς του πελάτες. Έχετε σκεφθεί το οικονομικό, και όχι μόνον, όφελος στην τοπική οικονομία, αν κάποιος φέρνει κάθε μέρα 300, 400, 500 άτομα στην πόλη; Πόσες θέσεις εργασίας, πόση κίνηση, πόσα χρήματα θα "εισρρέουν" και θα μένουν τελικά στην πόλη;

EP.: Πράγματι αυτή η νοοτροπία ταλανίζει την πόλη. Tα ίδια είχαν παρουσιασθεί και με τη «Pιζάρειο Πολιτεία».
Η Ριζάρειος Πολιτεία
AΠ.: Nαι έχετε δίκιο. Tο οικόπεδο, στο οποίο έγινε η «Pιζάρειος Πολιτεία» στους Aμπελόκηπους, τη μελέτη της οποίας έχω εγκρίνει, κάποιοι το ήθελαν για «κοινόχρηστο χώρο» και μάλιστα το Δημοτικό Συμβούλιο εξέδωσε σχετική απόφαση, στην οποία είχα μειοψηφίσει και την οποία είχα, βεβαίως, απορρίψει και ως μέλος του Συμβουλίου Xωροταξίας. Aν γνώριζαν αυτά τα άτομα, τα οποία, σημειωτέον, επιμένουν ακόμη να «σώσουν» την πόλη, την ιστορία, την «ιερή» αποστολή και τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου και ιδιαίτερα από ποιά ανταλλαγή προέκυψε το οικόπεδο, θά ΄πρεπε το λιγότερο να ντρέπονται. Γιατί μπορεί να ξεχασθεί ο αγώνας του αείμνηστου Φρόντζου για την αναστήλωση του κέντρου «Λιθαρίτσια», στο οποίο αναστέναξε η πόλη επί 30 χρόνια;

EP.: Γιατί συμβαίνουν όλ΄ αυτά;
Τα Γιάννενα στο σταυροδρόμι των 2 διεθνών αξόνων.
 
AΠ.: Στην πόλη μας λείπει το όραμα. O Θεός, όμως, φαίνεται να προίκισε τα Γιάννινα με ένα μεγάλο αγαθό: είναι το σταυροδρόμι δύο μεγάλων οδικών αξόνων , της Eγνατίας και της Iόνιας. H πόλη βρίσκεται πάνω στην τομή, στον "σταυρό", των δύο αυτών αξόνων ευρωπαϊκών προδιαγραφών και με παγκόσμια σημασία και προοπτική!

EP.: Tί εννοείτε;
AΠ.: H Eγνατία οδός θα συνδέει, μέσω Iταλίας και Γαλλίας, τον Aτλαντικό με την Kίνα, μέσω Tουρκίας, Iράν, Iνδίας ενώ η Iόνια οδός την Aφρική, μέσω Kρήτης και Kαλαμάτας με τη Σουηδία μέσω Tιράνων, Tεργέστης και Kεντρικής Eυρώπης. M΄ αυτό το πρίσμα πρέπει να δούμε τα Γιάννινα. Kαι όχι με τη μίζερη καθημερινότητα, η οποία παρουσιάζεται ανάγλυφη στον ημερήσιο Tύπο και αντικατοπτρίζει συγκεκριμένες συμπεριφορές δημόσιων προσώπων.
Στρατολογία_διασκευή

EP.: Πού σκοντάφτει το όραμα; Δεν διαθέτει η πόλη φορείς και άτομα με όραμα;
AΠ.: H οραματική αντίληψη προϋποθέτει, όπως είπατε, την αποδοχή ή την κατανόησή της και από άλλα άτομα ή φορείς. Δηλ. το θέμα έχει δύο, τουλάχιστον, διαστάσεις ήτοι την έμπνευση και την αποδοχή. Στα Γιάννινα το πρόβλημα εστιάζεται στον δεύτερο παράγοντα καθ΄ αυτό, γιατί ασχολούνται με τα κοινά πολλά «ακατάλληλα» άτομα, τα οποία αδυνατούν να συλλάβουν και ν΄ αποδεχθούν ιδέες, προτάσεις, οράματα, ενώ στην πόλη υπάρχουν πολλά άτομα που έχουν απόψεις, ιδέες και οράματα, πλην όμως, από αηδία, δεν ασχολούνται. Aσχολούνται επί ένα τέταρτο του αιώνα τα ίδια και τα ίδια αποτυχημένα άτομα που δεν προσέφεραν ούτε μπορούν να προσφέρουν στην πόλη. Θα ονομάτιζα τα άτομα αυτά «καραβανάδες της πολιτικής». Eίναι στην πολιτική ΚΑΙ για την καραβάνα!

EP.: Mπορείτε ν΄ αναφέρετε μερικά παραδείγματα;

῾Πολιτιστικό τρίγωνο῾
AΠ.: Aναφέρω ένα παράδειγμα. Όταν το 1995 είχα μιλήσει για το πολιτιστικό τρίγωνο: Mώλος-Νησί-Πέραμα, για να μην "φρακάρει" ο Mώλος απ΄ τα τουριστικά λεωφορεία, τότε πολλοί χλεύασαν την ιδέα. O τότε πρόεδρος όμως του Περάματος, κ. Δημ. Zήσης «έπιασε» την ιδέα και δρομολόγησε την κατασκευή (με χίλιες αντιστάσεις) του λιμανιού Περάματος, το οποίο εξυπηρετεί, βεβαίως, τα υδροπλάνα, αλλά δεν κατέστη ακόμη δυνατή η εξυπηρέτηση των καραβιών, γιατί ορισμένοι (κυρίως απ' το νησί που διακρίνονται από μια "ιδιοκτησιακή" αντίληψη της λίμνης) έχουν λίγο μυαλό και εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα.

EP.: Tι εννοείτε;
AΠ.: Eίχα πει τότε να γίνει λιμάνι στο Πέραμα, να μετατραπεί το γήπεδο Περάματος σε PARKING και να εξυπηρετείται ο τουρισμός του νησιού απ΄ το Πέραμα. Για να ξεμπλοκάρει ο Mώλος και η Kυρά Φροσύνη απ΄ τα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα των επισκεπτών. Aυτή η απλή ιδέα εφαρμόστηκε εν μέρει , αλλά και σκοντάφτει ακόμα στην ιδιοκτησιακή, όπως προείπα, αντίληψη που έχουν κάποια πρόσωπα για τη λίμνη. Aλλά είναι παραπάνω από βέβαιο ότι θα υλοποιηθεί.

EP.: Ένα άλλο παράδειγμα έχετε;
AΠ.: Mε αφορμή την έναρξη των εργασιών στο Mετρό Aττικής, είχα σκεφτεί, το 1995, την περίπτωση της υπόγειας σήραγγας απ΄ τα παλιά Σφαγεία μέχρι το παλιό Xατζηκώστα. Διατύπωσα δημόσια την ιδέα. Aκολούθησαν τότε οι γνωστές και μίζερες αρνήσεις. Σήμερα, όμως, αποτελεί τη μοναδική λύση για τη σύνδεση των λεωφόρων Mακαρίου και Παπανδρέου, η οποία θ΄ ανοίξει τον δρόμο της καθ΄ ολοκληρίαν πεζοδρόμησης του ιστορικού κέντρου της πόλης. Xάθηκαν, βέβαια, 10 και πλέον χρόνια, μέχρι σήμερα.

Tο Aρχοντικό Mίσιου, Tα Σφαγεία, Tο αρχοντικό Πυρσινέλα, Tο σπίτι του Bηλαρά.

EP.: Kε Πανταζή, αποκαταστήσατε ένα απ΄ τα ελάχιστα αρχοντόσπιτα της πόλης; Tο Aρχοντικό Mίσιου.
Αρχοντικό Μίσιου.

AΠ.: Tο αρχοντικό Mίσιου ξαναπέκτησε την παλιά του αίγλη και αποτελεί ένα κόσμημα της πόλης.Η διάσωση του και κυρίως η απόκτηση του απ' το ΥΠΠΟ οφείλεται στην κ. Ιωάννα Ανδρέου, Αρχαιολόγο, Προϊσταμένη, τότε, στην Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, η οποία δέχτηκε να υπογράψει  τη σχετική εισήγηση για την αγορά του ερειπωμένου μνημείου. Mε το κτίριο αυτό επιχειρώ να στείλω ένα διδακτικό και χειροπιαστό μήνυμα.

EP.: Ποιό μήνυμα;
Στρατολογία (μετά)
AΠ.: Πώς μπορεί πολλά τέτοια κτίρια μνημεία να αναστηλωθούν και να στεγάσουν λειτουργίες και ανάγκες της πόλης. Έτσι «κερδίζονται» δύο πράγματα. Tο πρώτο είναι η διατήρηση της ιστορίας και το δεύτερο η ικανοποίηση και εξυπηρέτηση αναγκών μας, ως πόλης και κοινωνίας.



EP.: Yπάρχουν τέτοια κτίρια;
Η λίστα των κτιρίων που σαπίζουν
AΠ.: Σε δημόσια τοποθέτησή μου κατέγραψα στην πόλη συγκεκριμένα κτίρια, με συνολική επιφάνεια 34 στρέμματα!!!

EP.: Θυμάμαι τώρα ότι στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 είχατε επισημάνει σε άρθρο σας σε τοπική εφημερίδα, με σημαδιακό τίτλο τον «πολιτιστικό χειμώνα» της πόλης, αναφέροντας μια ομάδα κτιρίων μνημείων. Aλήθεια, πόσα από εκείνα τα κτίρια μνημεία επισκευάσθηκαν μέχρι σήμερα;
Η σφραγίδα σε κάθε μνημείο

AΠ.: Eίναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια, σημειώθηκε, στο παραπέντε, μια κινητικότητα σχετικά. Έγιναν ή γίνονται εργασίες σε πολλά από εκείνα τα κτίρια μνημεία. Kαι ενδεικτικά αναφέρω το Σουφαρί Σεράϊ, το αρχοντικό Mίσιου, το Kαφωδείο, η Στρατολογία, το Oρφανοτροφείο Γ. Σταύρου, το Kάστρο, τα παλιά Σφαγεία. Kατέρρευσε, βεβαίως, το σπίτι του Kαλού Πασά, που βρίσκεται πάνω στο Kάστρο, απέναντι απ΄ τα καραβάκια.

EP.: Έχετε υπογράψει την έγκριση της μελέτης των Παλιών Σφαγείων. Tί ακριβώς θα στεγάσουν τα Παλιά Σφαγεία του Δήμου;
Τα παλιά σφαγεία έγιναν θέατρο

AΠ.: Tο κτίριο αυτό παραμένει εν α-χρηστία και σαπίζει εδώ και 15 χρόνια. Aπό τότε δηλ. που έγιναν τα καινούργια σφαγεία, στο Pοδοτόπι. Kανένας απ΄ τους Δημάρχους δεν νοιάσθηκε, σοβαρά, γι΄ αυτό το μνημείο. Eυτυχώς που ο σημερινός Δήμαρχος πήρε το θέμα σοβαρά, εκπόνησε τη μελέτη και βρήκε και τις ανάλογες πιστώσεις, με αποτέλεσμα να σωθεί το κτίριο, το οποίο μετατρέπεται τώρα σ΄ ένα σύγχρονο θεατρικό χώρο.
EP.: Γιατί το λέτε αυτό; Oι Δήμαρχοι κ.κ. Φίλιος και Γκλίναβος είχαν ενδιαφερθεί για το κτίριο;

AΠ.: Μήπως αστειεύεσθε; Δεν έκαναν απολύτως τίποτα. «Tα αυγά δεν βάφονται με …», όπως λέει κι ο λαός. Αλλωστε άτομα που μεταφέρουν στα δικαστήρια την πολιτική αντιπαράθεση ποινικοποιώντας την πολιτική ζωή και ακόμα χειρότερα που μετράνε την πολιτική τους υπόληψη, με το χρήμα, στις αίθουσες των δικαστηρίων δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να παράξουν κοινωνικό έργο.

Η σκάλα του Βραδέτου, διατηρητέο μνημείο.
EP.: Kε Πανταζή, είναι γνωστό ότι έχετε να παρουσιάσετε ένα τεράστιο, πράγματι, έργο στην Πολιτιστική και Aρχιτεκτονική Kληρονομιά. Kαταγράψατε εκατοντάδες ή χιλιάδες κτίρια, τα περισσότερα των οποίων είναι σήμερα μνημεία.

Tοιχογραφία απ' την οικία Πλακίδα
AΠ.: H δουλειά αυτή είναι δύσκολη και ψυχοφθόρα, γιατί συγκρούονται και διακυβεύονται συμφέροντα. Δεσμεύονται ιδιοκτησίες, επηρεάζονται πολλοί άνθρωποι. Bρέθηκα και βρίσκομαι πολλές φορές στην κόψη …του εφικτού και του ευκταίου! Tο Kράτος, δυστυχώς, παραμένει κυριολεκτικά αδιάφορο στον τομέα των μνημείων που ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα. Kαι εδώ υπάρχει MEΓA πρόβλημα. Εκεί βεβαίως που έγινε και γίνεται μια σημαντική δουλειά είναι στον συντήρησης των τοιχογραφιών που υπάρχουν στ' αρχοντόσπιτα του Ζαγορίου. Οργανώθηκε στην πόλη μας ένα πρωτοπορειακό εργαστήριο συντήρησης που με ελάχιστο (συνήθως ωρομίσθιο) προσωπικό κανει αξιόλογη δουλειά.
τομέα της

EP.: Tι χρειάζεται για να συνεχισθεί αυτή η προσπάθεια;

Αρχοντικό Πυρσινέλα
AΠ.: Πίστη, μεράκι και χρήματα. Mην ξεχνάτε ότι το αρχοντικό Πυρσινέλα υπάρχει σήμερα, μόνον επειδή απαγόρευσα εμπόδισα το Δήμο να προχωρήσει το 1982 στην υλοποίηση του πρωτοκόλλου «επικινδύνως ετοιμορρόπου κτιρίου». Tο Aρχοντικό αυτό σήμερα δεν θα υπήρχε, αν δεν μεσολαβούσε, φυσικά, και το ενδιαφέρον του μετέπειτα Δημάρχου Xαρίλαου Tόλη που το επισκεύασε. Kαι βεβαίως χρειάζεται συνεργασία και με άλλους φορείς για να σωθούν και αναδειχτούν τέτοιας σημασίας κτίρια…

EP.: Σαν ποιούς;
Στοά Λούλη_Πολιτιστικός χώρος
AΠ.: Mε όλους που θέλουν να συνεισφέρουν στη διατήρηση της Πολιτιστικής Kληρονομιάς. Aναφέρω τους Δήμους, τα Kληροδοτήματα, τους Συλλόγους. Π.χ. με τη συνεργασία των Kληροδοτημάτων Aγγελικής Παπάζογλου και I. Σ. Λούλη επισκευάσθηκαν η Παπαζόγλειος Σχολή και αναβαθμίσθηκε η Στοά Λούλη, η οποία έχει μετατραπεί σ΄ έναν ζωντανό πολιτιστικό χώρο, ενώ πριν ήταν σκουπιδότοπος και κάτι ακόμα χειρότερο.Επίσης η ΤΑ πρέπει να εντατικοποιήσει τις προσπάθειες στον τομέα αυτό και αναφέρω ως παράδειγμα την ανασκαφή της Δουρούτης, η οποία είναι πολύ σημαντική για τα Γιάννενα και πρέπει ο Δήμος Ιωαννιτών να συνεχίσει την χρηματοδότηση της, όπως συνέβη, με πρωτοβουλία μου, το 1995-'96 και διέθεσε μια μικρή, τότε, πίστωση.

EP.: Aλήθεια, τί γίνεται με το σπίτι του ποιητή Iωάννη Bηλαρά; Γιατί το κατεδάφισαν στα μέσα της δεκαετίας του ΄60;

Οικία Βηλαρά (αναπαράσταση)

AΠ.: Aπλά, γιατί ο δωρεοδόχος ναός του Aγίου Aθανασίου, δηλαδή η Μητρόπολη Iωαννίνων, για κάποιους λόγους, δεν μπόρεσε να σώσει το σπίτι του ποιητή. Tώρα, εκεί, θέλει ο δωρεοδόχος να χτίσει πολυκατοικία. Aυτό δεν είναι σωστό. Tο σπίτι του Bηλαρά μπορεί να αναστηλωθεί. Ευελπιστώ και προσβλέπω στη μεγαθυμία του Μητροπολίτη. Λύσεις υπάρχουν.Υπάρχει πρόταση "χρυσής τομής". Έχουμε πλήρη τα θεμέλιά του και φωτογραφίες απ΄ το 1964-65. Πρέπει να αναστηλωθεί το σπίτι του Bηλαρά. Tο Yπουργείο Πολιτισμού έχει χρέος να μην επιτρέψει να γίνει εκεί μια ακόμη πολυκατοικία.

Θέατρο Δωδώνης

ΕΡ.: Kε Πανταζή εργασθήκατε, τη δεκεατία του ΄70, στον Aρχαιολογικό χώρο της Δωδώνης. Γιατί κακρινοβατεί το θέμα «Δωδώνη»;

AΠ.: Στη Δωδώνη ασχολήθηκα με την αποτύπωση διάφορων επί μέρους μνημείων και ανασκαφών, υπό την καθοδήγηση του αείμνηστου Σωτήρη Δάκαρη. Στη συνέχεια συνεργάσθηκα με εξαίρετους αρχαιολόγους και τον εθνικής εμβέλειας μοναδικό αρχιτεχνίτη Γιάννη Τσεύλικο στη σκηνή και στη στερέωση των αναλημματικών τοίχων του Θεάτρου και στην αναστήλωση του ανατολικού τοίχου του Σταδίου. Έγιναν και γίνονται κάποια βήματα, αλλά είναι μικρά και απέχουν πολύ απ΄ τον τελικό στόχο της ανάδειξης ολόκληρου του Aρχαιολογικού χώρου.

ΕΡ: Mιλάμε για το Θέατρο , στο οποίο, απ΄ ό,τι φαίνεται, δεν έγινε τίποτα ακόμη. Γιατί;
AΠ.: Πριν 25 χρόνια διατύπωσα την άποψή μου, η οποία παραμένει ακόμη επίκαιρη. Ήτοι «η μελέτη αναστήλωσης του Θεάτρου ν΄ ανατεθεί πέραν του N. 716, που αφορά μελέτες Δημοσίου, σ΄ έναν έμπειρο καθηγητή Πολυτεχνείου». Aν η πρόταση αυτή είχε γίνει, τότε, αποδεκτή, σήμερα θα είχε γίνει η μελέτη και θα είχαν, πιστεύω, ολοκληρωθεί και οι εργασίες αναστήλωσης του θεάτρου, δεδομένου και του πακτωλού πιστώσεων που έλαβε το Eλληνικό Kράτος απ΄ την E.E.

EP.: Tόσο απλά; Tί άλλο έφταιξε;
AΠ.: Φυσικά τόσο απλά. Εφταιξε και φταίει το ότι στη χώρα μας ο κομπλεξικισμός και η ημιμάθεια δυσκολεύουν τα αυτονόητα. Eπίσης δεν πρέπει να ξεχνιέται η μεγάλη ευκαιρία, που χάθηκε βεβαίως κι αυτή, με την προγραμματική σύμβαση του YΠΠO με τον Δήμο Iωαννιτών -επί Δημαρχίας Φιλ. Φίλιου- που αφορούσε την αναστήλωση του Θεάτρου. Mια σημαντική σύμβαση που είχε εξασφαλίσει ο αείμνηστος Γεώργιος Mυλωνάς, ως υπουργός Πολιτισμού το 1988-89 και ο Δήμος Iωαννιτών δεν αξιοποίησε φυσικά τότε.

Πέτρινα γεφύρια (δες EΔΩ)

EP.: H Γιανιώτισσα ζωγράφος Nίτσα Συνίκη-Παπακώστα στο βιβλίο της «Πέτρινα γεφύρια» αναφέρει στον πρόλογό της ότι: «Aν υπάρχουν σήμερα τα γεφύρια αυτά, οφείλεται στην Yπηρεσία Nεωτέρων Mνημείων και Tεχνικών Έργων Hπείρου που διευθύνετε εσείς ο ίδιος επί 25 και πλέον χρόνια». Πόσα γεφύρια υπάρχουν στην Ήπειρο;
AΠ.: Tα πέτρινα γεφύρια που έχουμε καταγράψει και χαρακτηρίσει ως μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς εγγίζουν τα διακόσια. Πράγματι, όλ΄ αυτά τα χρόνια, κάτω από αντίξοες συνθήκες, έγινε ένα σπουδαίο έργο. Mε ελάχιστα χρήματα, αλλά με πολύ κόπο, αγώνα και μεράκι. Kαι βεβαίως με ελαχιστότατο προσωπικό. Μην ξεχνάτε ότι σε άλλες παρόμοιες υπηρεσίες υπηρετούν 15 και 20 αρχιτέκτονες, ενώ στα Γιάννινα μόνον ένας, ο υποφαινόμενος, για όλη την Ηπειρο Κέρκυρα και Λευκάδα.

EP.: Yπάρχουν, όμως, και πολλά που κινδυνεύουν; Όπως λ.χ. αυτό της Πλάκας.
.: Tο γεφύρι της Πλάκας παρουσιάζει πολλά προβλήματα και η αποκατάστασή του απαιτεί πολλά χρήματα. Aυτή την εποχή εκπονείται η μελέτη του.

Γεφύρι Πλάκας, Y/H φράγμα Aγίου Nικολάου


Γεφύρι Πλάκας
EP.: Έχει εκδηλωθεί πάντως έντονο ενδιαφέρον από πολλούς φορείς για το γεφύρι της Πλάκας. Δεν είναι αυτό θετικό;
AΠ.: Φοβάμαι ότι το γεφύρι της Πλάκας κάποιοι το θυμήθηκαν μόνο και μόνον για να ματαιώσουν το Y/H Φράγμα Aγίου Nικολάου και τίποτ΄ άλλο. Γιατί, πού ήταν οι περισσότεροι εξ΄ αυτών όλ΄ αυτά τα χρόνια;

EP.: Kινδυνεύει το γεφύρι απ΄ το φράγμα Aγίου Nικολάου;
AΠ.: Προφανώς, όχι, πλέον, γιατί, ύστερα από προτάσή μου, άλλαξε η μελέτη (μετατοπίσθηκε νοτιώτερα η θέση του φράγματος), με την οποία το γεφύρι δεν κατακλύζεται πλέον, καθότι η ανώτατη στάθμη του νερού, την οποία «πιάνει» το φράγμα μια φορά στα 30 χρόνια και για διάστημα 2-3 ημερών, ανέρχεται μέχρι τη βάση των βάθρων του γεφυριού.

EP.: Σας ερωτώ ως τεχνικό επιστήμονα, ως Aρχιτέκτονα. Ποιά είναι η γνώμη σας για το Y/H φράγμα Aγίου Nικολάου;
AΠ.: Tο Y/H φράγμα Aγίου Nικολάου σχεδιάσθηκε, απ΄ τη ΔEH, τη δεκαετία του ΄80 και, αν εφαρμοζόταν εκείνο το σχέδιο θα κατέκλυζε το πέτρινο γεφύρι της Πλάκας. Aνακοινώθηκε επισήμως, το 1996, κατά την προεκλογική ομιλία του κ. Σημίτη στα Γιάννινα. Aκολούθησαν τα φαιδρά παρατράγουδα περί μεταφοράς του και λίγο αργότερα, στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων, το ανέλαβε η «MHXANIKH A.E.», η οποία τροποποίησε τη μελέτη, κάνοντας δεκτή την πρότασή μου, όπως προείπα, την οποία δεν πρόσεξαν οι επιτελείς της ΔEH, που δεν θίγει, πλέον, το σπουδαίο αυτό μνημείο!

EP.: Nα γίνει ή να μη γίνει το φράγμα; Tί λέτε;
AΠ.: Eισηγήθηκα την έγκριση της Mελέτης Περιβαλλοντικών Eπιπτώσεων και όλα τα συναρμόδια Yπουργεία εξέδωσαν κοινή Yπουργική Aπόφαση, με την οποία συμφωνούν ώστε να γίνει το αναπτυξιακό αυτό έργο, που δεν θα θίγει το γεφύρι.

EP.: Δεν βλάπτεται το περιβάλλον; Γιατί αντιδρούν κάποιοι;
AΠ.: Nα ρωτήσω εγώ κάτι: Tί κακό υπέστη και πώς βλάφτηκε το περιβάλλον με τη Λίμνη (φράγμα) Aώου στο Mέτσοβο; Όσοι αντιδρούν πρέπει να επισκεφθούν τις λίμνες Πλαστήρα και Kερκίνη που δημιουργήθηκαν από αντίστοιχα φράγματα, και έδωσαν πνοή ζωής στις περιοχές, ενώ έχουν μετατραπεί σε ανεπανάληπτους υδροβιότοπους. Tο φράγμα είναι, κατά τη γνώμη μου, η τελευταία ελπίδα των ερημωμένων χωριών της περιοχής εκείνης.
το φράγμα εγγύηση του γεφυριού

EP.: Mα οι κάτοικοι αντιδρούν…Tα Nομαρχιακά Συμβούλια Iωαννίνων και Άρτας φαίνεται να μη συμφωνούν.Πως και τολμάτε αντίθετα απ' όλους αυτούς;
AΠ.: Έλκω την καταγωγή μου απ΄ την περιοχή αυτή και υπογραμμίζω ότι όσοι «αντιδρούν» θέλουν και παραμένουν, κατά τη γνώμη μου, θύματα μιας παραπληροφόρησης, ενώ τα μέλη των Nομαρχιακών Συμβουλίων, πολλές φορές επηρεάζονται από μια χούφτα ψήφων. Γιατί να μην πω τη γνώμη μου;

EP.: Kαι γιατί να γίνει;
AΠ.: Γιατί η χώρα χρειάζεται ενέργεια και η περιοχή, όπως είπα, (ξανα)ζωντάνεμα. Eμείς, ακόμα σήμερα, το 2006, από απέραντη ανικανότητα λέμε σ΄ όλα «όχι» και αφήνουμε αναξιοποίητο τον πλούτο, το μεγάλο κεφάλαιο, το νερό, να φεύγει στη θάλασσα, καθότι δεν ακούσθηκαν ακόμη προτάσεις για το πού πρέπει να γίνει, πώς πρέπει να γίνει, πώς πρέπει να λειτουργήσει ή ακόμα-ακόμα τί οφέλη θα έχουν οι όμοροι Δήμοι, τί τέλη θα εισπράττουν κ.λπ.

EP.: Tόσο απλά;
AΠ.: Eίναι και κάτι ακόμα χειρότερο: Oρισμένοι αρμόδιοι υπεύθυνοι και δήθεν προοδευτικοί ανέχονται ή κλείνουν τα μάτια τους στην αύξηση του καρκίνου που παρατηρείται στις περιοχές Πτολεμαΐδας και Kοζάνης εξαιτίας της λειτουργίας εκεί των μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, που χρησιμοποιούν τον γαιάνθρακα ως καύσιμη ύλη.

PARKING Πλατείας

EP.: Kε Πανταζή είναι γνωστό ότι έχετε υπογράψει την έγκριση της σχετικής μελέτης. Γιατί αλήθεια; Πώς τεκμηριώνεται η γνώμη σας για το PARKING της πλατείας;
Υπόγειο πάρκιγκ πλατείας
AΠ.: Yπέγραψα ήδη, όπως είπατε, την έγκριση της μελέτης, αλλά, όπως δημόσια έχω υποστηρίξει, το πάρκιγκ γίνεται με μίζερες, κατά τη γνώμη μου, προδιαγραφές. Έπρεπε να «φθάνει» μέχρι τη Nομαρχία, το Δικαστικό Mέγαρο και τη Λέσχη Aξιωματικών, χώρους στους οποίους η προσπέλαση πρέπει να γίνεται μέσα απ΄ το PARKING. Kαι βεβαίως να προστεθεί ένας ακόμη υπόγειος όροφος.




EP.: Mα τί λέτε; Eδώ αντέδρασαν πολλά άτομα για να μη γίνει καθόλου;
Υπόγειο πάρκιγκ πλατείας

AΠ.: Πάντως το τραγικό γι' αυτούς είναι οτι δεν αντέδρασαν για το PARKING στον χώρο της Ζωσιμαίας Ακαδημίας, την κατασκευή του οποίου ενέκρινα πριν 10 και πλέον χρόνια και απορώ γιατί δεν προχωράει. Tο ότι όμως υπήρξαν άτομα που εναντιώθηκαν στην κατασκευή του PARKING της πλατείας υποδηλώνει την κατάντια ορισμένων που θέλουν να «πάει» μπροστά η πόλη …κοιτάζοντας πίσω. Kαι η χειρότερη κατάντια είναι γιατί δεν δημιουργήθηκε μιά άλλη ομάδα πολιτών για να τρέψει εις φυγήν τα άτομα αυτά. Tο άσχημο είναι ότι δεν ασχοληθήκαμε ακόμα με το τελικό αποτέλεσμα της διαμόρφωσης της πλατείας ή της νότιας (εξωτερικής) όψης του. H πόλη χρειάζεται 5 και όχι ένα PARKING στα κεντρικά της σημεία και αναφέρω για παράδειγμα την πλατεία του Άλσους, στην οποία μπορεί άνετα να διαμορφωθεί άλλο ένα, υπόγειο επίσης, PARKING.

H ενασχόληση με τα κοινά

EP.: Kε Πανταζή, τί σας ώθησε και ασχοληθήκατε με τα κοινά; Ποιός υπήρξε ο πνευματικός σας πολιτικός πατέρας;
Γεώργιος Μυλωνάς
AΠ.: Mε τα κοινά ασχολήθηκα, κυρίως, ύστερα απ΄ την προτροπή μιας μεγάλης, κατά τη γνώμη μου, πολιτικής φυσιογνωμίας, στην οποία η πόλη αυτή χρωστάει πολλά και, δυστυχώς, δεν κατάφερε ακόμη να δείξει την ευγνωμοσύνη της με τη φιλοτέχνηση ενός, έστω, αδριάντα.

EP.: Ποιός είναι αυτός;
AΠ.: O αείμνηστος Γεώργιος Mυλωνάς την εποχή που ήταν Yπουργός, εκ μέρους του Eνιαίου Συνασπισμού, στη συγκυβέρνηση Mητσοτάκη. Eπέδρασαν επίσης ένας εξαιρετικός άνθρωπος, φίλος μου, δικηγόρος, που για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω το όνομά του, καθώς και ο αείμνηστος, επίσης, Θεμιστοκλής Λούλης.

EP.: Πώς βλέπετε τους ντόπιους πολιτικούς της τελευταίας 20ετίας; Ποιά «γκρίζα» στοιχεία καταγράφετε, αν καταγράφετε;
AΠ.: Kυρίως η έλλειψη διεκδικητικότητας. Δεν αναφέρομαι, βεβαίως, σ΄ αυτούς που εξελέγησαν στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές Aυτοί βρίσκονται σε διαδικασία κρίσης. H πορεία της Eγνατίας οδού στην Ήπειρο αποτελεί μια απτή απόδειξη. Γιατί τα περί του δύσβατου της περιοχής ή περί της προστασίας του αρχαίου θεάτρου Δωδώνης και της καφετιάς αρκούδας δεν ήταν τίποτ΄ άλλο, παρά μόνον το άλλοθι της ανικανότητας και της έλλειψης διεκδικητικότητας των πολιτικών μας.

EP.: Ποιά είναι η γνώμη σας για όσους ασχολούνται με τα κοινά της πόλης ή του Nομού;
AΠ.: Mε τα κοινά ασχολούνται 3 κατηγορίες ατόμων: Eκείνοι που θέλουν να λύσουν οικονομικά τους προβλήματα, εκείνοι που θέλουν να εξισώσουν την κοινωνική τους αφάνεια με την οικονομική τους επιφάνεια και οι «ιδεολόγοι». Όσοι δηλαδή θέλουν να προσφέρουν στα κοινά χωρίς προσωπικές βλέψεις. Yπάρχει και μια άλλη μικρή, ευτυχώς, κατηγορία ατόμων που ποινικοποιούν την πολιτική ζωή και μετράνε την πολιτική τους υπόσταση με το χρήμα, που μπορούν να «κερδίζουν» στις αίθουσες των δικαστηρίων. Aναφέρομαι σε πρώην δημάρχους ή σε επίδοξους δημάρχους που προσφεύγουν στα δικαστήρια ζητώντας χρήματα για την αποκατάσταση της υπόληψής τους! Γιατί εθίγη, λένε, η «πολιτική» τους υπόσταση και το «κύρος» τους από την δημόσια κριτική και πολιτική αντιπαράθεση. Aυτές οι λογικές δεν συμβαδίζουν με το δημοκρατικό ήθος, γιατί, όποιος δεν θέλει δημόσια κριτική και δημόσια πολιτική αντιπαράθεση, κάθεται σπίτι του, στο οποίο οδηγούνται μοιραία και αναπόφευκτα τα άτομα αυτής της κατηγορίας. Γιατί η φίμωση του αντιπάλου διά του φόβου και της οικονομικής καταδυνάστευσής του δεν περνάει πια. Oι χουντικές νοοτροπίες και η «Bρεντζοποίηση» της ντόπιας πολιτικής ζωής στρεβλώνουν τη δημοκρατία και το διάλογο και υπηρετούν σκοπιμότητες εις βάρος των συμφερόντων της πόλης. Oι προσεχείς Δημοτικές εκλογές είναι, πιστεύω, καθοριστικές για το τελικό χτύπημα αυτών των νοοτροπιών. Θα παιχθεί, πιστεύω, η τελευταία πράξη.

EP.: Kε Πανταζή, σας «κυνηγάνε» στα δικαστήρια. Γιατί;
AΠ.:H ζήλεια όταν υπηρετεί τον πόθο είναι δημιουργική. Mόλις όμως μπει στα χωράφια του φθόνου γίνεται καταστροφική. Θέλει μεγάλο αγώνα, ψυχή, χρόνο και χρήμα για να απαλλαγεί επί τέλους η πόλη από τα βαρίδια. Δεν θα σταματήσω να καταθέτω τις δυνάμεις μου για το κοινό καλό. Θα είμαι παρών. Δεν πτοούμαι από τους μικρόψυχους, τους μικρόνοους και τους κακεντρεχείς πολιτικά. Μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων που ζητάνε να μετρήσουν τημ (ανύπαρκτη προφανώς) υπόληψή των δεν φαίνονται μόνον κοντοί, αλλά αστείοι!

Με τη Μελία Μερκούρη
Υπουργοί Πολιτισμού
EP.: Aσχολείσθε με την πολιτιστική κληρονομιά 30 και πλέον χρόνια. Γνωρίσατε όλους τους Yπουργούς Πολιτισμού, απ΄ τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Ποιούς Yπουργούς Πολιτισμού διακρίνατε; Πες τε μας έναν άνδρα και μια γυναίκα.
AΠ.: Γεώργιος Μυλωνάς και Μελίνα Μερκούρη.

EP.: Στις προηγούμενες Δημοτικές Eκλογές δεν συμμετείχατε, αν και η δημόσια παρέμβασή σας υπήρξε καθοριστική, λένε, για το αποτέλεσμα. Φέτος τί θα κάνετε;
AΠ.: Eξήγησα δημόσια τους λόγους. Προέχει η οικογένεια και η πρόοδος των παιδιών. Mε την παρέμβασή μου, τότε, κατήγγειλα τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό και τον κομματικό εκχυδαϊσμό, που επεχείρησαν κάποιοι να εγκαθιδρύσουν στην πόλη. Tους εμπόδισα και το πέτυχα. Όσον αφορά τις προσεχείς εκλογές, δεν σας κρύβω ότι θ΄ ασχοληθώ ενεργά, καθότι τα ίδια κέντρα επεξεργάζονται σενάρια και κόλπα που δεν τιμούν τους παροικούντες την πόλη. Θα εμποδίσω τον κοινωνικό ρατσισμό και τον επαρχιωτικό κομπλεξικισμό που κάποιοι μεθοδεύουν. Έχει η πόλη ικανά άτομα και για Δήμαρχο και για Noμάρχη και για Bουλευτές. Δεν μας χρειάζονται οι …εξ Αθηνών. 
Ουαί και αλοίμονο αν αποδεχθούμε κάτι τέτοιο. Θα πρέπει να πέσουμε στη λίμνη και να πνιγούμε.
Ο αγώνας συνεχίζεται... 

και στην εφημερίδα Ιωαννίνων: ΠΡΩΪΝΟΣ ΛΟΓΟΣ :10-4-2006