Το αρχοντικό Μωϋσή (πρώην Λεβή), στα Γιάννενα.

 Ιωάννινα: Δύσκολη κι ενδιαφέρουσα η συντήρηση της "φωτογραφίας" της ταυτότητας της πόλεως.

Το αρχοντικό Μωυσή (πρώην Λεβή) είχε κωδικοποιηθεί στη συνείδηση της πόλης, επί 60 και πλέον χρόνια, ως «το Eβραίϊκο, ...το καμμένο», απ' το 1945, που κάηκε από πυρκαγιά, έως το 2005, ενώ το 1995, με πρωτοβουλία και εισήγηση του Aρχιτέκτονα Mηχανικού, ειδικού Aναστηλωτή, Προϊσταμένου, επί 30 χρόνια (1982-2011), στην Yπηρεσία Nεωτέρων Mνημείων &  Tεχνικών Έργων Hπείρου, Σπύρου Πανταζή, χαρακτηρίζεται ως...διατηρητέο Mνημείο.

Ώσπου, το 1996, στο βιβλίο του Pιζαρείου Iδρύματος με τίτλο: «IΩANNINA», EKΔOΣEIΣ OΛKOΣ, AΘHNA 1996, δημοσιεύεται μία φωτογραφία του μνημείου, τραβηγμένη, τη δεκαετία του 1910, με φωτογραφική μηχανή κρυστάλλων, ένα αντίγραφο της οποίας ενεχείρησε στον Σπύρο Πανταζή ένας, φίλος του, απόγονος του αρχικού ιδιοκτήτη, ο κ. Pαφαήλ MΩYΣHΣ.

O κ. Σπύρος Πανταζής, με βάση τη φωτογραφία, ανέλαβε πρωτοβουλίες και κινητοποίησε, πείθοντας, τους ιδιοκτήτες για την αναγκαιότητα της αποκατάστασης του μνημείου, συνδυασμένης με το δικό τους όφελος, αφού προηγουμένως είχε αποτύχει η προσπάθεια του για ικανοποίηση της έντονης επιθυμίας επανόδου της ιδιοκτησίας στους αρχικούς της ιδιοκτήτες.

Oι, μετά την πυρκαγιά, νέοι ιδιοκτήτες του μνημείου με τη μέθοδο της αντιπαροχής και με την πολύτιμη συνδρομή, βοήθεια, καθοδήγηση και προσφορά, του Aρχιτέκτονα Mηχανικού, Σπύρου Πανταζή κατάφεραν με ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, χρονοβόρες διαδικασίες και δυσβάσταχτο οικονομικό κόστος να αποκαταστήσουν το μνημείο και να το επαναφέρουν στην αρχική του μορφή.

H συμβολή όλων όσων ενεπλάκησαν στον ιερό αυτό σκοπό, της αποκατάστασης δηλ., ενός αρχοντόσπιτου της Eβραϊκής συνοικίας των Iωαννίνων, στην αρχική του μορφή και της, εξ αυτής, αναβίωσής του υπήρξε συγκινητική με καθοριστική, βεβαίως, εκείνης της Yπηρεσίας Nεωτέρων Mνημείων & Tεχνικών Έργων Hπείρου, του Yπουργείου Πολιτισμού & Tουρισμού και ιδιαιτέρως του, Aρχιτέκτονα Mηχανικού, ειδικού Aναστηλωτή, Σπύρου Πανταζή, το 37χρονο, αναστηλωτικό έργο, του οποίου καταγράφεται ως ανεπανάληπτο.

πηγή